معمولا سوالی که برای همه ی بیماران پیش می آید این است که آیا برای جایگزین کردن هر دندان از دست رفته باید یک کاشت ایمپلنت انجام داد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که این مورد زمانی پیش می آید که بیمار تنها یک دندان از دست رفته داشته باشد. اما فردی که تمام دندان های خود را از دست داده است به طور معمول باید 5 یا حداکثر 6 کاشت ایمپلنت داشته باشد.
به طور کلی هر ایمپلنتی که در دهان گذاشته می شود قابلیت ساپورت 2 دندان را دارد. همانطور که گفته شده اگر تمام دندان های یک فرد از بین رفته باشد به 6 ایمپلنت نیاز است و اگر شخصی تعداد کمتری دندان را از دست داده باشد به 2 یا 3 عدد ایمپلنت نیاز دارد.
به دلیل اینکه هزینه کاشت ایمپلنت معمولا بالا می باشد به این ترتیب در هزینه نیز صرفه جویی می شود.
مرکز ایمپلنت جی دی یکی از بهترین مراکزی است که می تواند کاشت ایمپلنت را به بهترین نحو و با کیفیت مناسب برای بیماران انجام دهد.
ابتدا با معاینه و تهیه رادیوگرافی های اختصاصی، طرح درمان تکمیل گردیده و تعداد ایمپلنت دندانی، اندازه و نواحی تحت درمان مشخص می گردد. سپس با انجام جراحی، ایمپلنت دندان در استخوان فک کاشته می شود. البته در شرایطی که حجم استخوان جهت قرار دادن ایمپلنت کمتر از حد قابل قبول است. گاهی می توان حجم استخوان را در آن ناحیه با استفاده از جراحی های مکمل و پیوند استخوان مصنوعی و طبیعی اضافه کرد و ناحیه را آماده دریافت ایمپلنت نمود. مرحله ساخت پروتز زمانی شروع می شود که ایمپلنت دندان به استخوان متصل شده باشد (فک جوش) که در این هنگام عملیات قالبگیری و ساخت دندانهای مصنوعی بر روی ایمپلنت آغاز می شود. آخرین مرحله، مراجعات بعدی برای انجام مراقبت های لازم از دندانهای جدید است.
حالات مختلف جایگزین دندانهای از دست رفته با ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان برای افرادی که یکی از دندانهای خود را از دست داده اند:
اگر چنین حالتی در ناحیه دندانهای جلو باشد، زیبایی صورت بهم می ریزد. هنگامی که دندان از دست رفته در ناحیه عقب دهان باشد، عمل جویدن مختل می شود. صرف نظر از بحث زیبایی، با نبودن یک دندان، دندانهای مجاور و مقابل به طرف محل بی دندانی متمایل شده و از محل خود جابجا می شوند. این جابجایی باعث باز شدن تماس بین دندانهای دیگر شده و گیر مواد غذلیی بین دندانها افزایش می یابد. افزایش گیر غذایی بین دندانها سبب آسیب دیدن لثه و دندانها در آن محل می شود. در گذشته با تراش دندانهای مجاور، ناحیه بی دندانی را با پروتز ثابت جبران می کردند؛ اما در حال حاضر برای جایگزینی یک دندان از دست رفته، بهترین جایگزین، استفاده از ایمپلنت دندان می باشد.
استفاده از ایمپلنت دندانی برای بیمارانی که تعدادی از دندانهایشان از دست رفته:
وقتی تعداد دندانهای کشیده شده افزایش می یابد، مشکلات گفتاری نیز به تبع آن بوجود می آید. روش متداول در این موارد جایگزین کردن یک بریج چند واحدی با تراش دندانهای پایه مجاور می باشد. اگر تعداد دندانهای از دست رفته زیاد باشد، گاهی لازم است که از چند دندان پایه در هر طرف بریج استفاده شود. لذا تعداد دندانهای سالم تراش خورده نیز افزایش می یابد. مسئله رعایت بهداشت و تمیز کردن زیر این بریج ها نیز معضلات خاص خود را دارد. اگر دندانهای از دست رفته متعدد بوده و به عبارتی فاصله دندانهای پایه باهم خیلی زیاد باشد، ساخت بریج چند واحدی مقدور نبوده و به ناچار از پروتز متحرک به جای پروتز ثابت استفاده می شود. در حال حاضر ایمپلنت ها این مشکل را به راحتی حل کرده و می توانند جایگزین دندانهای از دست رفته شده و پایه های مطمئنی برای بریجهای مناسب فراهم نمایند.
دندانهای خلفی پایه از دست رفته باشد:
در این حالت محل بی دندانی از جلو به دندانهای موجود ختم می گردد و از انتها آزاد است. در این افراد به دلیل این که دندانهای طبیعی فقط در یک طرف محل بی دندانی موجود می باشند، ساخت پروتز ثابت مقدور نبوده و در گذشته از پروتز متحرک (پارسیل) استفاده می شد. علیرغم مشکلات حفظ و رعایت بهداشت این پروتزها، عادت کردن به استفاده از آنها نیز مشکل است و برخی از بیماران هیچوقت به رضایت کامل نمی رسند. گاهی در جویدن غدا و صحبت کردن نز اختلال بوجود می آورند. در حال حاضر با قرار دادن دو یا چند ایمپلنت در محل بی دندانی در انتهای فک، می توان دندانهای ثابتی برای فرد فراهم نمود. این دندانها می توانند به صورت بریج نیز ساخته شوند.
تمام دندانها از دست رفته باشد:
وقتی بی دندانی کامل وجود دارد معمولاً از دست دندان کامل استفاده می شود و چون دندانهای طبیعی وجود ندارند، دست دندان برای قرار گرفتن و باقی ماندن در دهان، تکیه بر لثه و استخوان باقیمانده می نمایند. لذا عمل جویدن و صحبت کردن با این نوع پروتزها معمولاً با مشکل مواجه می شود و با افزایش تحلیل استخوان فک که به دنبال کشیده شدن دندانها و فشار پروتزها بر روی استخوان های باقیمانده ایجاد شده و به مرور افزایش می یابد، این مشکل بیشتر شده و چهره فرد نیز به تدریج پیرتر و چروکیده تر می شود. درمان های ایمپلنت دندان شرایطی را فراهم می نماید که فرد می تواند بجای دست دندان متحرک، دندانهای ثابتی مانند دندانهای طبیعی را در دهان خود تجربه نماید. این درمان در بی دندانی کامل به دو روش انجام می شود:
روش اول: پروتز کامل ثابت
در این حالت چندین ایمپلنت دندان در دهان کاشته می شود و بعد دست دندان بطور ثابت به آنها متصل می شود و دیگر از دهان خارج نمی شود.
روش دوم: اوردنچر
این روش اندکی ساده تر و نیاز به تعداد ایمپلنت دندان کمتر دارد و در آن از ایمپلنت برای افزایش گیر دست دندان، مخصوصاً در فک پائین استفاده می شود.
گاز استریلی که بر روی زخم داخل دهان گذاشته شده است را تا 2 ساعت به آرامی فشار دهید و از دهان خارج نکنید و در طی این مدت فقط مایعات خنک یا داروهای تجویز شده را میل فرمائید. تا 24 ساعت پس از جراحی امکان دارد بزاق به خون آلوده باشد که طبیعی است. اگر خونریزی فعال داشتید با دندان پزشک و جراح ایمپلنت دندان خود تماس بگیرید.
از خارج کردن محکم آب دهان باید خودداری شود زیرا باعث تشدید خونریزی می شود.
تا چند ساعت بعد از جراحی به صورت متناوب از کمپرس یخ استفاده شود. مقداری یخ را در کیسه فریزری قرار داده و 5 دقیقه آن را روی صورت گذاشته و سپس آن را برداشته و به مدت 10 دقیقه استراحت دهید.
از کشیدن سیگار و پیپ و مصرف نی برای نوشیدن مایعات تا 48 ساعت جداً خودداری شود.
24 ساعت بعد از ایمپلنت دندان می توان از محلول گرم و رقیق آب نمک به عنوان دهانشویه استفاده کرد و تا چند روز ادامه داد. از روز بعد از عمل ایمپلنت دندان ، مسواک زدن بلامانع است.
بعد از عمل جراحی ایمپلنت دندان درد وجود دارد. از داروهای ضد دردی که برای شما تجویز شده استفاده نمائید. تورم در ناحیه ایمپلنت دندان طبیعی است و حتماً دلیل بر عفونت نیست. این تورم می تواند همراه با خون مردگی باشد که ظرف یک هفته تا 10 روز برطرف می شود. برای تسریع جذب خون مردگی و تورم می توان تا 48 ساعت بعد از جراحی ایمپلنت دندان از کمپرس گرم به تناوب 10 دقیقه استفاده نمود.
در 24 ساعت اول بعد از جراجی ایمپلنت دندانی بهتر است از غذاهای خنک و نرم و مایعات ولرم و بدون نی استفاده کرد و پس از آن می توانید غذاهای معمولی را با طرف دیگر دهان میل کنید.
پزا جراحی ایمپلنت دندانی در محل زخم ممکن است قشر خاکستری رنگی پدید آید، که روی زخم را می پوشاند و دهان چند روزی بدمزه و بدبو می باشد. اما اگر پس از چند روز التیام نسبی ناگهان بر میزان تورمو درد در محل زخم افزوده شود و یا درد شدیدتر شود، لازم است به کلینیک دندانپزشکی مراجعه کنید.
بخیه های موجود در محل زخم ایمپلنت دندانی ممکن است قابل جذب نباشد. در این صورت برای برداشتن بخیه ها پس از 7 الی 10 روز باید به کلینیک دندانپزشکی مراجعه شود.
دوره التیام پس از عمل جراحی ایمپلنت دندانی در افراد مختلف متفاوت بوده و روزهای متوالی ممکن است بطول انجامد؛ رعایت اصول بهداشت، بهبود زخم را تسریع می نماید.
بیماری که از درمان ایمپلنت دندانی استفاده می کند باید برای حفظ و نگهداری درازمدت ایمپلنت هایش برنامه‌ریزی داشته باشد. نقش بیمار در حفظ سلامتی ایمپلنت دندانی ها حتی زیادتر از نقش دندانپزشک و بهداشت کار دهان و دندان می باشد. مراقبتهای لازم برای حفظ بلند مدت ایمپلنت ها به اختصار عبارتند از:
رعایت بهداشت مناسب توسط بیمار شامل استفاده از مسواک، نخ دندان، نخ زیر بریج، مسواک‌های تک رشته و مسواک‌های بین دندانی.
استفاده از دهانشویه کلرهگزیدین یا پنبه آغشته به کلرهگزیدین.
مراجعه دوره ای به کلینیک دندانپزشکی جهت بررسی وضعیت ایمپلنت ها ، پروتزها و بافتهای اطراف ایمپلنت (حداکثر هر 6 ماه یکبار)
در صورتی که پروتز ها از نوع متحرک باشند، باید شبانه از دهان خارج شوند.
در صورت مشاهده جرم، التهاب لثه و خونریزی لثه اطراف ایمپلنت ها به کلینیک دندانپزشکی مراجعه و به صلاحدید دندانپزشک معالج، اقدام به جرمگیری شود.
در مواقع شل شدن پروتز های ثابت یا بروز هر گونه حالت غیر عادی سریعاً باید به کلینیک دندانپزشکی مراجعه شود.
خوشبختانه امروزه ایمپلنت دندان ، روبرو شدن با مشکلات بی دندانی را بسیار آسان کرده است. از دست دادن یک یا چند دندان، مشکلی است که برای بسیاری از انسانها سخت و حتی غیرقابل تحمل است، اما به دلایل متعدد احتمال روبرو شدن با عارضه ی بی دندانی وجود دارد. مشکلی که تا چندی پیش راهی جز استفاده از دندان های مصنوعی نداشت. این دندان ها به دلیل شکل ظاهری و مشکلات دیگری که داشت، رضایت مریض را جلب نمی کرد. ایمپلنتولوژی حاصل آخرین تحقیقات و تکنولوژی های روز دنیا است. قرار دادن ایمپلنت دندان در فک، درمانی نه چندان سخت است که عارضه ای در بر ندارد. ایمپلنت دندانی همان نقش دندان های اصلی را تا پایان عمر برای بیمار ایفا می کند. از بین روش های مختلف جایگزینی ریشه دندان، ایمپلنت دندان جایگزینی کامل محسوب میشوند، چراکه هم ریشه و هم تاج دندان را شامل می شوند. سفیدکردن دندان یا بلیچینگ در زیبایی دندان ها تاثیر به سزایی دارد.
در واقع می توان قبل از رسیدن دندان به کشیده شدن روکش دندان برای نگهداری از دندان استفاده کرد. لامینیت دندان نیز نوعی روکش محسوب می شود.
در تعریف ساده باید گفت که ایمپلنت دندان یک جایگزین ساختگی برای ریشه است که روی آن یک تاج (یک چیز ساختگی) درست شده و تعبیه میشود. جنس آن از یک ماده‌ی زیست‌سازگار بوده (موادی همچون تیتانیوم٬ آلیاژ٬ سرامیک و غیره) و در اشکال و اندازه‌ها و بافتهای مختلفی در دسترس است. گاهی سطح پیوند با این ماده تماس پیدا میکند تا باعث ارتباط مثبت بیشتر با استخوان دندان شود. ایمپلنت یک نوع پایه فلزی خاص از جنس تیتانیوم است که با سلول های بدن کاملا سازگار میباشد و جایگزین ثابت و دائمی به جای دندان از دست رفته ، توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک قرار میگیرد و قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده ، بر روی آن قرار میگیرد.
• در عین گران بودن درمان ، مزایا یی همچون راحتی، مقاومت بالا، کاربردی بودن، بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی و زیبایی فوق العاده ، باعث میشود تا رضایت خاطر بیماران نسبت به بریجهای ثابت یا پرتز متحرک بیشتر شود. در صورت رعایت کامل بهداشت، این دندان ها دائمی (Lifetime) خواهند بود. • با درمان ایمپلنت، دندانهای دیگر قربانی جایگزینی دندان از دست رفته نمیشوند. • پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمیرود. بنابراین فرم صورت، کمتر دستخوش تغییرات ناشی از از دست دادن دندان میشود. • به طور معمول طول عمر ایمپلنت دندان از سایر درمانهای جایگزین طولانی تر است و در صورت از دست رفتن ایمپلنت، امکان جایگزینی مجدد وجود دارد.
نکاتی مفید برای بالا بردن میزان موفقیت درمان
• پس از کاشت ایمپلنت به مدت یک روز از مسواک زدن در اطراف ناحیه عمل خودداری نمائید. • شستن دهان تا ۸ ساعت بعد از عمل جراحی توصیه نمیشود. • بهتر است روز بعد از ایمپلنت، از دهان شویه استفاده گردد و بهترین محلول برای شستشوی دهان محلول کلرهگزیدین روزی ۳ مرتبه می باشد و پس از آن هر روز ، روزی یک مرتبه. ولی شستشو با نرمال سالین تا زمان کشیدن بخیه روزانه چند مرتبه انجام شود. • آب دهان خود را قورت دهید و آن را به بیرون تخلیه نکنید. مکیدن و تف کردن باعث تشدید خونریزی میشود. • تورم بعد از ایمپلنت معمولی است. تورم تا ۷۲ ساعت پس از جراحی افزایش می یابد و پس از آن به تدریج کاهش می یابد و در پایان هفته اول معمولا از بین می رود. جهت کاهش تورم استفاده از کمپرس یخ پس از اتمام جراحی توصیه می شود. یخ را به مدت ۱۰ دقیقه در محل مورد نظر قرار داده و سپس ۵ دقیقه به بافت استراحت دهید. این عمل را ۴ تا ۵ ساعت ادامه دهید. همچنین جهت کاهش تورم بعد از ایمپلنت بالاتر نگه داشتن سر نسبت به بدن در هنگام خواب توصیه می شود. • ایجاد کبودی و بی حسی در اطراف لب و ترشح خونابه پس از ایمپلنت طبیعی است. با دیدن این موارد نگران نشوید و همچنین ممکن است دهان شما پس از ایمپلنت تا چند روز اول به میزان قبل باز نشود. • در صورت ترشح بیش از اندازه خونابه بهترین راه برای کنترل خونریزی ایجاد فشار بر روی ناحیه ایمپلنت توسط یک تکه گاز استریل کوچک و مرطوب شده با سرم شستشو به مدت ۲ ساعت می باشد. • نوشیدن پس از ایمپلنت به راحتی امکان پذیر است و مایعات خنک و پر انرژی برای ۲۴ ساعت اول توصیه می شود ، ولی برای خوردن باید دقت داشته باشید که بی حسی اثر خود را از دست داده باشد و همچنین دقت شود که جویدن سبب باعث خونریزی و آسیب به ناحیه ایمپلنت می شود ،بنابراین بهتر است تا ۲۴ ساعت از جویدن پرهیز شود. • در روز سوم بعد از ایمپلنت از مسواک مخصوصی بنا به تشخیص پزشک که در صورت نیاز در اختیار شما قرار میگیرد ، استفاده کنید. • در زمان جراحی ایمپلنت ، باید از کشیدن سیگار و نوشیدن قهوه و چای در سه روز اول پرهیز کنند، به طوری کلی استفاده از سیگار، مواد مخدر و مشروبات الکلی موفقیت کاشت ایمپلنت را کاهش میدهند. • داروهای تجویزی را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
پیش از این که هر درمانی انجام شود باید کلینیک ایمپلنت شمار ا معاینه کند و سابقه پزشکی و دندانپزشکی شما را بداند. تصویر پرتوی ایکس و قالبی از دهان و لثه های شما تهیه میشود. در برخی موارد ممکن است مرکز ایمپلنت اسکن توموگرافی کامپیوتری یا همان سی تی اسکن نیز از دهان شما بگیرد. این تصویر محل دقیق قرار گیری سینوسها (در بالای دندانهای بالایی) و عصبها را نشان میدهد و به دندانپزشک کمک میکند بدون صدمه زدن به آنها ایمپلنت را کار بگذارد. سی تی اسکن برای مشاهده مقدار استخوان موجود در فک و تعیین بهترین محل برای کاشت ایمپلنت نیز مفید است.
اگر پیش از این پروتز مصنوعی کامل نداشته اید، مرکز ایمپلنت برایتان تهیه میکند که البته موقتی است و تا زمانی که پروتز مصنوعی بر پایه ایمپلنت آماده و جایگذاری شود، استفاده میشود. حدود چهار جلسه مراجعه به مطب با فواصل چند هفته ای ممکن است لازم باشد. با کمک دندان مصنوعی موقتی دندانپزشک میتواند موقعیت ایده آل دندانها در پروتز مصنوعی دائمی را مشخص کند. همچنین دندان مصنوعی موقتی به عنوان ذخیره برای شرایطی که اتفاقی برای دندان مصنوعی اصلی می افتد، استفاده میشود. همچنین برای کاهش هزینه ها میتوان ضمایم لازم را به دندان مصنوعی موقتی متصل کرد و از آن به عنوان پروتز نهایی استفاده کرد.
هنگامی که کار با دندان مصنوعی تمام شد، دندانپزشک یک نسخه از آن تهیه میکند تا به عنوان راهنما برای قرار گیری ایمپلنت دندان در موقعیت مناسب از آن استفاده کند. سوراخها در نسخه کپی دریل میشوند تا جراح بتواند مشخص کند ایمپلنت ها در کجا باید قرار بگیرند.
جراحی اول
در صورتی که نیازی به ساخت دندان مصنوعی نباشد 1 ماه
در صورتی که باید دندان مصنوعی ساخته شود 2 ماه
در اولین جراحی ایمپلنت کاشته میشود. پس از این جراحی نباید بر ایمپلنت فشار وارد کنید. ممکن است دندان مصنوعی موقتی برایتان ساخته شود تا فشار مستقیم بر نواحی دیگر دهان وارد شود نه روی ایمپلنت. همچنین ممکن است یک لایه پوشاننده (ریلاین) نرم بر روی لثه ها استفاده شود تا به کاهش فشار بر لثه ها کمک شود.
پس از اولین جراحی، اگر ایمپلنت در فک پایین قرار دارد دندانپزشک سه تا چهار ماه منتظر می ماند و در صورتی که در فک بالا باشد 5 تا 6 ماه صبر میکند و سپس برای جراحی دوم نوبت میزند. در این زمان استخوان و ایمپلنت یکپارچه شده اند.
جراحی دوم
در صورت عدم نیاز به ساخت دندان منصوعی 4 تا 5 ماه
در صورت نیاز به ساخت دندان مصنوعی 5 تا 6 ماه
هنگامی که ایمپلنت با استخوان فک جوش خورد، جراحی دوم صورت میگیرد. دندانپزشک بر اساس تصویر پرتوی ایکس مشخص میکند ایمپلنت آماده مرحله دوم است یا خیر. این جراحی ساده تر از جراحی مرحله اول است. برش کوچکی روی لثه ایجاد میشود تا دندانپزشک به ایمپلنت دندان دسترسی پیدا کند. هیلینگ کپ روی ایمپلنت متصل میشود تا بافت لثه به صورت درست التیام پیدا کنند. پس از 10 تا 14 روز دندان مصنوعی موقتی دوباره تنظیم میشود.
حدود دو هفته پس از جراحی، هیلینگ کپ با اباتمنت معمولی جایگزین میشود. لثه در این زمان به اندازه کافی التیام یافته و میتوان از لثه و اباتمنت قالب گرفت و از روی آن مدلی از فک و اباتمنت تهیه کرد. این مدل برای ساخت چهارچوب دندان مصنوعی استفاده میشود.
همین که چهارچوب دندان مصنوعی و میله فلزی با یکدیگر به درستی مطابقت داده شدند، دندانها موقتا روی چهارچوب در موم قرار میگیرند. سپس کل دندان مصنوعی در دهان امتحان میشود. اگر همه چیز خوب باشد دندانهای مصنوعی بر روی چهارچوب به صورت دائمی متصل میشوند. ضمایم توپی یا میله ای نیز در این مرحله متصل میشوند. یک جلسه دیگر باید به مطب دندانپزشک خود مراجعه کنید تا جایگذاری پروتز کامل شود. هنگامی که دندان مصنوعی در جای خود قرار گرفت، به میله فلزی گیره شده یا در ضمایم توپی جای میگیرد. اگر میخواهید از دندان مصنوعی موقتی خود به عنوان پروتز دائمی استفاده کنید باید ضمایم توپی یا میله ای به آن متصل شود.
باید شبها برای تمیز کردن دندانها، دندان مصنوعی را از دهان در بیاورید. باید به دقت اطراف ضمایم را تمیز کنید. همه بخشهای پروتز جدید باید توسط مرکز ایمپلنت تست شوند تا از محکم بودن آنها اطمینان حاصل شود. حتی اگر دندان ثابت و محکم باشد باز ممکن است هنگام جویدن کمی بلغزد. این حرکت جزئی دندان میتواند باعث سایش آن به لثه ها شود که درد ایجاد مینماید. دندانپزشک پس از کاشت دندان مصنوعی تان، لثه ها را بررسی میکند و نحوه تماس دندانهای بالا و پایین (بایت) را ارزیابی میکند.
گیره یا ضمایم دیگر در دندان مصنوعی میله ای معمولا باید هر 6 تا 12 ماه یکبار تعویض شوند. این اجزاء از مواد پلاستیکی (نایلون) ساخته میشوند و پس از مدتی استفاده مداوم مستهلک میگردند.
علاوه بر خطرات جراحی ایمپلنت، دندان مصنوعی میله ای عوارض دیگری نیز ممکن است به دنبال داشته باشد. دندان مصنوعی میله ای برای ضمایم مخصوص خود نیاز به فضایی در چهارچوب پروتز دارد. به همین علت گاهی دندانها ممکن است از قاعده پروتز شل شوند. این مشکل را به راحتی میتوان بر طرف کرد.
همچنین هنگامی که میله به ایمپلنت دندانی متصل میشود، باید به صورت همتراز بر روی همه ایمپلنتها قرار بگیرد. اگر چنین نشود فشار زیادی بر میله وارد شده و ممکن است پیچ آن شل شود. اگر دندان قروچه دارید یا دندانهایتان را به هم میفشارید، احتمال شکستن پروتز یا لق شدن ایمپلنت افزایش می یابد.
با کمک این روش دندانها خیلی با ثبات تر از حالت معمول هستند. صحبت کردن آسانتر بوده و فرد دیگر نگران شل شدن یا در آمدن دندان مصنوعی خود نیست. معمولا غذاهایی را که پیش از این فرد نمیتوانست بخورد، با دندان مصنوعی با پشتیبانی ایمپلنت میتواند بخورد. با این حال باید از مصرف غذاهای سفت و چسبنده پرهیز شود چون ممکن است به پروتز آسیب برساند.
اگر از این روش در فک بالا استفاده میکنید، ممکن است کمتر از دندان مصنوعی معمولی سقف دهانتان را بپوشاند. علت این است که ایمپلنت آن را در جای خود سفت نگه داشته است و نیازی به نیروی مکش بین سقف دهان و پروتز برای نگه داشتن آن نیست.
بسیاری از دلایل با اهمیت برای توجیه لزوم جایگزینی دندان های از بین رفته با ایمپلنت به شرح زیر وجود دارد:
وجود همه دندان ها در دهان می تواند اعتماد به نفس شما را افزایش دهد. به این ترتیب شما دیگر نگران توجه دیگران به دندان های از بین رفته خود نخواهید بود.
هنگامی که دندان ها از بین می رود، ناحیه استخوان فک که این دندان ها را نگه می دارد شروع به از بین رفتن می کند. کاشت دندانبه حفظ این استخوان و ظاهر فک شما کمک می کند.
از دست دادن دندان می تواند بر کیفیت جویدن غذا و نوع غذاهایی که شما امکان خوردن آنها را دارید، تاثیر داشته باشد. بعضی افرادی که دندان های آنها از بین رفته است رژیم غذایی ضعیف دارند و به این ترتیب ممکن است سلامت کلی آنها تحت تاثیر قرار گیرد. میوه ها و سبزیجات خام نیازمند جویدن بیشتر هستند. به همین خاطر کسانی که با جویدن مشکل دارند ممکن است از مصرف آنها خودداری کنند. سایر انتخاب ها، همچون مخلوط کردن، پوره کردن و آب گرفتن نیز همواره قابل استفاده نیستند.
از دست دادن دندان ها می تواند وضعیت گاز گرفتن آنها را تغییر دهد. تغییر در وضعیت گاز گرفتن می تواند باعث ایجاد مشکلات خاص برای مفصل فک شود که در اصطلاح تخصصی به آن مفصل گیجگاهی یا تحتانی نیز گفته می شود.
از دست دادن دندان ها می تواند وضعیت صحبت کردن شما را تحت تاثیر قرار دهد و به این ترتیب اعتماد به نفس شما را کاهش دهد.
در هر ایمپلنت فیکسچر به عنوان ریشه دندان و اباتمنت و روکش پروتز به عنوان تاج دندان استفاده می شود و برای دندانهای مصنوعی که لق هستند از ایمپلنت به عنوان روشی برای اتصال و گیر مناسب پروتز یا دندان مصنوعی فرد استفاده می شود.
کاشت در استخوان فک شما در مدت زمان کوتاهی و با راحتی کامل انجام می گیرد و هیچگونه عوارضی ندارد. در این مرحله باید به ایمپلنت اجازه داده شود تا به استخوان فک متصل شود .
در این مرحله از دهان شما در حالی که ایمپلنت ها در داخل استخوان فک تان قرار دارند قالبی تهیه می گردد و از روی آن پروتز ساخته می شود و پس از انجام مراحل لابراتواری پروتز آماده توسط دندانپزشک یا متخصص نصب می گردد.
نوشیدنی فقط سرد میل شود، رژیم غذایی نرم، سبک و سرد،
محل جراحی را تا ۱۲ ساعت پس از عمل بطور متناوب با پک یخ خنک کند.
ممکن است کمی تراوش خونابه داشته باشد، در این صورت یک تکه گاز استریل را در محل قرار داده و بمدت بیست دقیقه رو ی آن فشار دهید. چنانچه خونابه ادامه داشت با ما تماس بگیرید.
به هیچ وجه مشروبات الکلی مصرف ننمائید و سیگار نکشید.
دهان را شستشو ندهید، تف ننمائید و فقط در صورت نیاز آب دهان را بیرون بریزید.
جهت کنترل و مراقبت ناحیه جراحی ، ویزیت های دوره ای برای شما گذاشته می شود.به منظور بهره گیری کاملتر از نتایج درمانی خود به انجام این معاینات دورهای مقید باشید. اولین ویزیت شما روز بعد از جراحی می باشد.
مراقبت های روزهای بعد تا یک هفته
رژیم غذایی نرم و سبک استفاده شود.
مسواک زدن (با احتیاط) و شستشوی دهان بعد از هر غذا و در فاصله غذاها هر چه ممکن باشد بیشتر (برای شستشو یک قاشق نمک در یک لیوان آب گرم حل کرده بکار ببرید). هنگام مسواک زدن مراقب بخیه ها باشید تا آسیب نبینند
در صورت تجویز دهان شوی کلروهگزیدین ، اول مسواک زده، سپس دهان خود را با آب نمک رقیق و گرم شستشو داده و سپس دهان شوی ضد عفونی کننده را به بمدت نیم دقیقه داخل دهان غرغره نموده و بمدت نیم ساعت نوشیدنی یا غذا میل نکنید.
بعد از کاشت ایمپلنت خیلی وسیع پروتز متحرک کامل خود را تا شش هفته استفاده نکنید.
سیگار استفاده نشود.
چنانچه از بخیه های قابل جذب برای شما استفاده نشده باشد، برای خارج کردن بخیه ها ۷ تا ۱۰ روز بعد مراجعه نمایید.
مراقبت های برای دو تا شش هفته بعد
بهداشت دهان رعایت شود، توجه داشته باشید استفاده مرتب و منظم دهان شوی از روز بعد از جراحی می بایست برای همیشه بخشی از فرهنگ بهداشتی دهان و دندان شما گردد. این نکته بخصوص در ایمپلنت های یک مرحله ای که پیچ پوشاننده خارج از لثه قرار دارد بسیار حائز اهمیت می باشد.
به هیچ وجه سیگار استفاده نشود.
بیمار پروتز موقت خود را بعد از هر غذا تمیز کند.
استفاده از پروتزهای متحرک منوط به انجام اصلاحاتی بر روی آنها و کاربرد پوشاننده نرم (Soft Liner) یا اصلاح کننده های بافتی (Tissue Conditioner) در داخل آنها می باشد. انجام این تمهیدات به منظور وارد نشدن فشار بر روی ایمپلنت ها می باشد.
قبل از تحویل دادن پروتز نهایی غذاهای حاوی مواد زیر توصیه می گردد:
می توان سبزیجات و میوه جات را خرد یا رنده کرد و با احتیاط مصرف نمود.
در صورت فشار زیاد روکش موقت کنده می شود یا می شکند و یا ایمپلنت دندان به استخوان متصل نمی شود.
چنانچه پیچ شکل دهنده لثه که در جراحی ایمپلنت های یک مرحله ای بر روی فیکسچر بسته می شود و در واقع قسمت خارج لثه ای ایمپلنت محسوب می شود شل گردید، سریعأ به مطب مراجعه فرمائید.
قابل توجه بیمارانی که بعد از جراحی عازم سفر هستند و یا به نحوی با ما در تماس نمی توانند باشند: چنانچه پیچ شکل دهنده لثه یا اباتمنت هیلینگ شل و خارج گردید بهیچ وجه نگران نشوید، فقط ناحیه را تمیز و بهداشتی حفظ نمائید تا لثه ترمیم یابد. هنگام عزیمت و مراجعه پیچ شکل دهنده لثه مجدد برای شما بسته می شود ( دو هفته قبل از شروع مرحله پروتز و قالبگیری).
همانطور که پس از شکستگی استخوان، قطعات استخوان را بهم متصل می کنند ( گچ می گیرند) و به بیمار می گویند که ناحیه تحت هیچ فشاری قرار نگیرد. همین نکته اساسی را در کاشت ایمپلنت دندان باید مراعات گردد.
روند ترمیم بدون وقفه در صورتی که استخوان جابجا نشود و تحت فشار قرار نگیرد امکان پذیر است. بطور متوسط دوره ترمیم در فک پایین دو تا سه ماه,در فک بالا سه تا چهارماه و اگر استخوان بازسازی شده باشد شش تا هشت ماه زمان نیاز دارد.
ایمپلنت دندان نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن ایمپلنت توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به ایمپلنت جوش می خورد. فرآیند جوش خوردن معمولا ۳ تا ۴ ماه طول کشیده، سپس قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده و بر روی پایه قرار می گیرد.
از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی میتوان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند. و نیاز به فعالیت هایی از جمله بلیچینگ را کم می کند. کاشت ایمپلنت در خانم ها از سن ۱۵ سالگی و در آقایان از سن ۱۸ سالگی امکان پذیر است.
امروزه سيستم هاي بسيار متنوعي از ايمپلنت هاي دنداني به بازار عرضه شده اند و روش هاي گوناگوني وجود دارد . يک روش که به نام روش چند مرحله اي موسوم است مستلزم دو مرحله جراحي است . در مرحله اول قسمتي به نام پايه به کمک جراحي در فک قرار مي گيرد و جراح مدت ۵ تا ۶ ماه صبر مي کند تا پايه قرارگرفته در فک ، کاملاً با استخوان فک جوش بخورد . پس از اين مدت ، مرحله دوم جراحي انجام مي شود که در اين مرحله ، قسمت دوم ايمپلنت بر روي آن قرار مي گيرد و پس از مدتي ، با انجام قالبگيري نهايي ، روکش نهايي آنها ساخته مي شود . در ايمپلنت هاي يک مرحله اي ، يک مرحله از جراحي ها حذف مي شود و مرحله اول و دوم ايمپلنت در يک نوبت جراحي در فک قرار مي گيرد .
ایمپلنت های دندان بر اساس شکل، موقعیت یا روش مورد استفاده برای جایگذاری (یک مرحله ای یا دو مرحله ای) دسته بندی میشوند. ایمپلنت های ساب پریواستیل ایمپلنت های ساب پریواستیل (Subperiosteal Implants) معمولا برای عملهای یک مرحله ای استفاده میشوند. این ایمپلنت داخل بافت لثه در روی استخوان فک قرار داده میشود. پُست از لثه بیرون میزند تا ترمیم (تاج یا اباتمنت) را نگه دارد. مزیت اصلی این نوع ایمپلنت این است که میتواند دندان مصنوعی را برای افرادی که ارتفاع استخوانی کافی ندارند، محکم نگه دارد. ایمپلنت های اندواستیل این ایمپلنت های دندانی برای عملهای دو مرحله ای، متداول هستند. این ایمپلنت را به روش جراحی مستقیما داخل استخوان فک قرار میدهند و جایگزین بریج یا دندان مصنوعی متحرک هستند. همان طور که در شکل بالا دیده میشود، این ایمپلنت ها چند نوع دارند از جمله پیچی / رزوه دار، استوانه ای / صاف و تیغه دار. ایمپلنت های تک مرحله ای این روش شامل ایمپلنت یک قطعه ای بلندتر است که پس از جایگذاری در داخل استخوان فک، از لثه بیرون میزند بنابراین پس از سپری شدن دوره التیام، اباتمنت و تاج را میتوان بدون جراحی دیگری برای باز کردن روی ایمپلنت، جایگذاری کرد. گزینه دیگر این است که یک ایمپلنت دو قطعه ای مانند آن چه در عمل دو مرحله ای استفاده میشد، جایگذاری شود. ایمپلنت و اباتمنت بلافاصله در طول جراحی اولیه، متصل میشوند. اشکال این روش این است که ایمپلنت در مقابل نیروهای داخلی آسیب پذیر بوده و احتیاط بسیار زیادی باید انجام داد تا مطمئن شد اخلالی در فرایند جوش خوردن ایجاد نمیشود. تحقیقات نشان داده اند که هم روش تک مرحله ای و هم دو مرحله ای، میزان موفقیت مشابهی دارند. از دندانپزشک را جراح خود بپرسید کدام رویکرد را برای شما استفاده میکند و فواید و معایب آن چیست.
• در عین گران بودن درمان ، مزایا یی همچون راحتی، مقاومت بالا، کاربردی بودن، بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی و زیبایی فوق العاده ، باعث میشود تا رضایت خاطر بیماران نسبت به بریجهای ثابت یا پرتز متحرک بیشتر شود. در صورت رعایت کامل بهداشت، این دندان ها دائمی (Lifetime) خواهند بود. • با درمان ایمپلنت، دندانهای دیگر قربانی جایگزینی دندان از دست رفته نمیشوند. • پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمیرود. بنابراین فرم صورت، کمتر دستخوش تغییرات ناشی از از دست دادن دندان میشود. • به طور معمول طول عمر ایمپلنت دندان از سایر درمانهای جایگزین طولانی تر است و در صورت از دست رفتن ایمپلنت، امکان جایگزینی مجدد وجود دارد.
• از جمله معایب و مشکلات ایمپلنت قیمت آن است. هزینه ایمپلنت دندان نسبت به سایر درمانها برای جایگزین کردن دندان مانند پروتز ثابت یا پرتز متحرک بیشتر است. هزینه ایمپلنت یک دندان حدود دو تا دو و نیم میلیون تومان است. • علاوه بر قیمت ایمپلنت دندان ، زمانبر بودن درمان ایمپلنت نیز از معایب دیگر ایمپلنت های دندانی است. زمانی حداقل بین ۴ تا ۹ ماه برای این درمان لازم است. (مدت زمان ایمپلنت دندان ) • از جمله مضرات ایمپلنت این است که یک جراحی بوده و ریسکهای مربوط به جراحی را نیز دارد. از جمله این ریسک ها میتوان به احتمال عفونت وشکست درمان یا از دست رفتن ایمپلنت دندان اشاره کرد که در این مورد نیاز به جایگزینی مجدد آن است. • ایمپلنت نیازمند معاینات دوره ای توسط دندانپزشک است.
دندانپزشکی یک علم تخصصی است که سلامت دهان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا کردن کلمات تامین میکند. همچنین به یاری این علم میتوان بسیاری از بیماریها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود. ایمپلنت دندان، ترمیم، پرکردن دندان و کامپوزیت دندان، روکش دندان، سفید کردن، تشخیص دندان عقل نهفته، کشیدن آن و … از تکنیک های موجود در این حرفه می باشد. در برخی موارد کشیدن دندان یک مساله ضروری است. اگر استخوان فک سالم باشد، ایمپلنت در همان روز که دندان کشیده شد کاشته میشود. با این حال، اگر فرد دچار تحلیل شدید استخوان فک و یا عفونت زیاد باشد، ممکن است امکان کاشت ایمپلنت در جلسه کشیدن دندان نباشد. در این موارد، اضافه کردن گرافت استخوان به منطقه الزامی است. قبل از کاشت ایمپلنت، گرافت های استخوانی به 4 ماه برای التیام نیز دارند.
ایمپلنت ها پایه هایی از جنس تیتانیوم خالص هستند که درون استخوان فک گذاشته می شود و به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که جایگزین تاج دندان می شوند استفاده می شوند این ریشه های مصنوعی پس از اینکه در استخوان محکم شدند، دندانهای جدید روی این ریشه ها نصب می گردند و این دندانها کاملا” از هر نظر شبیه به دندانهای طبیعی هستند و احساس می گردند .
این روکش ها بطور ثابت توسط چسب های دندانپزشکی به ایمپلنت چسبانیده می شوند. همچنین در مواردی که برای دندانهای مصنوعی فرد گیرکافی در دهان نداشته باشد، می توان از ایمپلنت های باریک یا مینی ایمپلنت ها به عنوان محل گیر مناسبی جهت ثابت نگداشتن دندان مصنوعی استفاده نمود.
بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است. در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای برای جایگزینی همزمان ایمپلنت وجود دارد. در مورد دندانهایی خلفی که معمولاً چند ریشه هستند و مخصوصاً اولین دندانهای خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است، جایگزین همزمان دندان کشیده و ایمپلنت معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود 6 هفته صبر کرد. معمولاً پس از کشیدن دندان، مقداری تحلیل استخوان اتفاق می افتد، لذا ایمپلنتولوژیست ها تا حد امکان سعی می کنند بلافاصله پس از کشیدن دندان اگر شرایط فراهم باشد، ایمپلنت را در حفره ی دندان کشیده شده جایگزین کنند.
پس از کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت مخصوصاً در 6 ماه اول تحلیل استخوان اتفاق می افتد، البته به میزان کمتر از زمانی که دندان کشیده می شود و ایمپلنت جایگزین نمی گردد. لذا، ایمپلنتولوژیست، در صورتیکه فوراً پس از کشیدن دندان ایمپلنت را در حفره دندان قرار دهد و استخوان اطراف ایمپلنت استحکام و تراکم کافی را برای قرار دادن پروتز داشته باشد. آنگاه تصمیم به قرار دادن پروتز گرفته می شود. این پروتز روی ایمپلنت بصورت موقت و خارج از فشارهای جویدن قرار داده می شود و پس از 6 ماه پروتز نهائی قرار می گیرد تا پروتز روی ایمپلنت در موقعیت نهائی خود قرار گیرد.
-روز اول جلسه جراحی قسمت ریشه و ساخت پروتز موقت -در فک پایین پس از ۳ ماه و در فک بالا بعد از ۵ ماه قالبگیری مجدد انجام میشود و پس از حدود ۲ هفته پروتز نهایی ساخته و جایگزین پروتز موقت می شود -در شرایط بی دندانی کامل ایمپلنت فوری در روز جراحی به اتصالات دست دندان وصل می شود و در همان روز به دست دندان متصل می شود یعنی در این شرایط دیگر نیازی به ساخت پروتز موقت نمی باشد و فقط در ۱ جلسه ریشه ها جراحی شده و اتصالات به پروتز و ایمپلنت وصل میشود و از همان روز اول پروتز شکل میگیرد.
كوتاه شدن زمان درمان و حفظ استخوان و در نتيجه زيبايي بهتر. ایمپلنت فوری بیشتر برای دندانهای جلویی استفاده میشود که در زیبایی بسیار حائز اهمیت هستند و احتیاج به جایگزینی فوری داریم که فاز بی دندانی نداشته باشیم . در دندانهای کرسی فقط در صورتی که گروهی باشند این کار را انجام میدهیم در این مورد اگر بی دندانی به صورت تک دندان باشد با وجود ۶۰ نیوتون فشار هم به صلاح نیست این کار انجام شود در نهایت تمام اینها بستگی به شرایط فرد دارد لازم به ذکر است که پروتز ثابت خیلی محکم است و برای استفاده ۱۵ تا ۲۰ سال ساخته می شود و چون ایمپلنت جوش نخورده نمیتوان این فشار را به استخوان آن وارد کرد و حتما نیاز به یک پروتز سبک است تا زمانی که کاملا استخوان جوش بخورد . از مزایای دیگر این پروتز موقت قابل سایش بودن آن است که باعث میشود فشارهای حاصل از جویدن به خود پروتز وارد شود نه به ریشه دندان زیرا که برای جوش خوردن استخوان باید هیچ حرکتی وجودنداشته باشدبنابراین واردشدن فشاربه ناحیه میتواند منجربه جوش نخوردن ایمپلنت شود.در واقع با از بین رفتن این پروتز موقت هیچ آسیبی به ایمپلنت وارد نمیشود. دیگر موارد ایمپلنت فوری زمانی است که تعداد زیادی دندان درکنار هم از دست رفته باشد یا به طور مثال یک فک کامل بی دندان وجود داشته باشد در این شرایط تمامی نواحی بی دندانی ایمپلنت شده و در روز جراحی توسط یک پروتز موقت بهم متصل می شود این باعث شده که ایمپلنت ها به هم متصل و در اصطلاح کلاف شوند که خود به خود در ثبات ریشه ها کمک کرده و جلوگیری از تکان خوردن احتمالی می شود با این شرایط می توان امیدوار بود که ریشه ها در جایگاه استخوانی خود ثابت شده اند و احتمال جوش خوردن تا حد بالایی زیاد می شود و پس از گذشت ۳ تا ۵ ماه که لثه شکل نهایی خودش را پیدا کرد میتوان پروتز موقت را با دائمی جایگزین کرد.
ایمپلنت های دندانی معروف، گران هستند و ایمپلنت های مختلفی که امروز ارائه میشوند و شناختی بر روی آنها نیست نمی‌توانند قابل اعتماد باشند.
به گزارش مهر، پروفسور اصغر میرعمادی رئیس گروه علمی، آموزشی بین‌المللی ایمپلنتولوژی در ایران و رئیس آموزشی، پژوهشی ITI ایران در کنفرانس خبری انجمن ایمپلنتولوژی ایران گفت: گروه علمی آموزشی ITI افتخار دارد که سومین کنگره خاورمیانه‌ای ITI را با همکاری انجمن ایمپلنتولوژی برگزار کند.
وی گفت: این گروه تحقیقاتی در سال 1980 با شرکت 12 نفر از محققان رشته‌های مختلف دندانپزشکی در سوئیس تشکیل شد که امروزه با بیش از 15 هزار عضو در بیش از 60 کشور جهان به انجام فعالیتهای علمی بین‌المللی با هدف توسعه آموزش و سرمایه‌گذاری بر روی تحقیق و پژوهش به یکی از بزرگترین انجمن‌های علمی ایمپلنتولوژی جهانی تبدیل شده است.
میرعمادی با بیان همکاری این رشته با انجمن ایمپلنتولوژی به پیشرفت و توسعه علم ایمپلنتولوژی اشاره داشت و گفت: ایمپلنت در ایران پیشرفت خوبی داشته است اما باید دقت داشت که ایمپلنت درمان آخر است و ما باید با رعایت بهداشت از انجام ایمپلنت پیشگیری کنیم.
رئیس گروه علمی، آموزشی بین‌المللی ایمپلنتولوژی در ایران گفت: آموزش در ایران به اندازه کافی نیست و متأسفانه همه به دنبال درمان آخر می‌روند اما باید با بهداشت و پیشگیری از پوسیدگی دندان به حفظ آن کمک کنیم و این فرهنگ را در جامعه رواج دهیم.
میرعمادی ادامه داد: ما باید امر پیشگیری در جامعه را رواج دهیم و به پوسیدگی دندان که با درد و ناراحتی همراه است و همچنین بیماری لثه که درد مشخصه ندارد بها دهیم و دندان را زود درمان کنیم تا از ایمپلنت استفاده نکنیم.
عوارض کمبود علم ایمپلنتولوژی
حسین بهنیا رئیس کمیته علمی انجمن ایمپلنتولوژی ایران نیز در ادامه گفت: بر اساس تقسیم‌بندی گروه تحقیقات بین‌المللی ITI ایمپلنت در سه گروه ساده، پیشرفته و خیلی وسیع تقسیم‌بندی میشود که شناسایی گروه مورد درمان در طرح درمان موثر است چرا که در آسیب‌زایی کمتر به بیمار میتواند نقش موثری داشته باشد. همچنین پزشک با سنجش سطح خود میتواند در پذیرش یا عدم پذیرش بیمار دقت لازم را داشته باشد.
استاد جراحی دهان، فک و صورت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: یکی از مناطقی که بسیار حساس و مشکل‌زاست منطقه زیبایی است. منظور از منطقه زیبایی 6 تا 8 دندان جلوی فرد است که وقتی لبخند میزند نمایان میشود.
بهنیا ادامه داد: اگر دندانی از این قسمت از دست رفته باشد جایگزین کردن آن دقت بسیاری می‌خواهد و اگر استخوان آن منطقه تحلیل رفته باشد که این تحلیل در سال اول بی‌دندانی بسیار زیاد است جایگزین کردن استخوان به خصوص در افرادی که در هنگام خنده لثه‌هایشان نمایان میشود بسیار مهم است.
رئیس کمیته علمی انجمن ایمپلنتولوژی ایران افزود: 30 درصد افراد دنیا در هنگام خنده لبه لثه‌شان نمایان میشود که این امر خود اهمیت جایگزین کردن دندان در این منطقه را نمایان می‌سازد.
بهنیا با بیان این مطلب که عوارض ایمپلنت در ایران و دنیا کم نیست عوارض موجود ناشی از کمبود علم ایمپلنتولوژی است و اگر مسئله و مشکلی در منطقه زیبایی پیش بیاید چون در دید همگان است حساسیت بیشتری خواهد داشت.
وی به افرادی که تبحر و دانش کافی در این زمینه ندارند توصیه کرد: در منطقه زیبایی وارد نشوند.
رئیس کمیته علمی انجمن ایمپلنتولوژی ایران به تنظیم برنامه در انجمن ایمپلنتولوژی اشاره داشت و گفت: متأسفانه این رشته در دانشگاه تدریس نمیشود و ما برنامه‌ریزی درست و حسابی نداریم و باید سیاستی اتخاذ شود تا بلد از نابلد تمیز داده شود.
وی افزود: اگر فردی بهداشت را خوب رعایت کند، بیماری ژنتیکی نداشته باشد، سیگاری نباشد و دیابت و قند غیرقابل کنترل هم نداشته باشد میتوان گفت که ایمپلنت در دهان این فرد عمر بسیار زیاد دارد؛ همچنین باید دقت داشته باشد که ضربه نامعقول به دندان وارد نکند و از آداب بد دندانی بپرهیزد.
بهنیا در تشریح علایم ایمپلنت موفق افزود: اگر طبق علایم کلینیکی ایمپلنت لق نباشد، لثه اطراف به خونریزی دچار نشده باشد، ملتهب نباشد و چرک از لثه خارج نشود و فرد احساس درد نداشته باشد میتوان گفت این ایمپلنت موفق بوده است.
رئیس کمیته علمی انجمن ایمپلنتولوژی ایران افزود: ایمپلنت در فک بالا و پایین معمولاً بعد از 5 سال 98 درصد موفقیت نشان میدهد که هر چقدر سالها افزوده شود از درصد موفقیت تا حدی کاسته میشود چرا که برای عمر ایمپلنت سال مطرح نمیشود و رعایت بهداشت و مسائل جانبی مهم است.
وی قیمت ایمپلنت را در وسایل مصرفی، دستمزد جراحی و دستمزد پروتز عنوان کرد و گفت: قیمتهای ایمپلنت که توسط پیامک یا در بعضی از مطبها تبلیغ میشود و تفاوت چند صد هزار تومانی تا چند میلیونی را به دنبال دارد میتواند به خاطر تفاوت در جنس و کیفیت و قیمت پایه ایمپلنت باشد.
بهنیا گفت: ما همه تلاش خود را به کار می‌بریم تا به بیمار سرویس مناسب دهیم و از آسیب به بیمار چه به وسیله متخصص و چه غیرمتخصص جلوگیری کنیم.
رئیس کمیته علمی انجمن ایمپلنتولوژی ایران تصریح کرد: مراجعات افراد از خارج کشور برای انجام ایمپلنت نشان میدهد که دستمزد در ایران پایین است و این افزایش قیمت ایمپلنت به واسطه افزایش وسایل و تجهیزات و قیمت دلار است.
بهنیا تصریح کرد: در کشوری مثل سوئد برای بیمار بی‌دندانی و برای فک پایین او بیمه هزینه 4 تا 6 دندان را میدهد و این دندانها رایگان ایمپلنت میشود که یکی از کارهای انجمن در آینده این است که با وزارت بهداشت لینگ شود تا بتوان قسمتی از هزینه ایمپلنت را تأمین کند.
این امر یکی از مهم ترین عملکردهای ایمپلنت های دندانی می باشد. وقتی ایمپلنت کار گذاشته می شود هر روز نیروهای عملکردی استخوان اطراف، آن را تحریک نموده و موجب محکم تر شدن و قوی تر شدن استخوان می گردد.
اگر یک ایمپلنت به صورت محکم با استخوان اطراف خود تثبیت نشود سرانجام شل خواهد شد و قادر نخواهد بود دندان جایگزین شده را حمایت نماید. شکست در عمل ایمپلنت کمتر از 5 درصد می باشد و به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی 95 درصد گزارش شده است.
به طور روتین از زمان کاشت ایمپلنت تا زمان کارگذاری تاج دندان به طور متوسط 6 هفته تا 6 ما زمان ترمیم بافتی و تشکیل استخوان طول می کشد. جراح دندان پزشک ایمپلنت را طی عمل جراحی ویژه در استخوان فک شما قرار می دهد. این جراحی معمولا در داخل مطب دندان پزشک و با بی حسی موضعی انجام می شود.
دندان قروچه (Bruxism):
بیمارانی که عادت به دندان قروچه دارند ممکن است در معرض خطر فشار بیش از اندازه روی ایمپلنت های دندانی باشند. در اغلب مردم دندان قروچه در طی خواب رخ می دهد و عموما فرد نسبت به این عمل آگاهی ندارد. صاف شدن دندان ها، ترک برداشتن مینا و یا شکسته شدن های جزیی دندان های پر شده علایم کلینیکی متداول دندان قروچه می باشند. دندان قروچه بایستی مورد توجه قرار گیرد و به وسیه قرار دادن ایمپلنت های اضافی، انتخاب مواد پر کننده مناسب و استفاده از یک Bite guard در هنگام شب، می توان دندان های جدید را محافظت نمود.
تمام اشکال متداول جایگزینی دندان ها از قبیل پل ها یا دندان مصنوعی می تواند به وسیله استفاده از ایمپلنت های دندانی انجام پذیرد. اگر شما فقط یک دندان طبیعی را از دست داده باشید یک ایمپلنت برای جایگزین نمودن کافی خواهد بود.
در فضاهای بزرگ تر که تعداد دندان بیشتری از دست رفته، لزوما نیاز به استفاده از یک ایمپلنت برای هر دندان نمی باشد، هر چند تعداد دقیق ایمپلنت بستگی به کیفیت و میزان استخوان در ناحیه ای که ایمپلنت کار گذاشته می شود خواهد داشت. دانسیته(تراکم استخوان) در فک بالا عموما ضعیف تر از فک پایین می باشد و اگر در فک بالا اصلا هیچ دندانی وجود نداشته باشد حداقل شش ایمپلنت برای جایگزینی کامل دندان ها به صورت ثابت کافی خواهد بود. در فک پایین به خصوص در جلوی آن استخوان خیلی محکم می باشد بنابراین نیاز به ایمپلنت های کمتری نسبت به فک بالا وجود خواهد داشت و تعداد چهار ایمپلنت می تواند ده دندان یا بیشتر را در فک پایین حمایت نماید. اگر چه استفاده از 5 تا 6 ایمپلنت متداول می باشد.
ایمپلنت های دندانی معمولا از اصول مهندسی پیروی می کنند، آن ها باید در یک استخوان قوی کار گذاشته شوند.
اگر فردی از سلامتی عمومی کاملی برخوردار باشد، ایمپلنت های دندانی یقینا می توانند کارگذاری شوند. اما نوشیدن مشروبات الکلی یا سیگار کشیدن مشکلاتی را در ارتباط با التیام اولیه ایجاد می نماید و می تواند اثر منفی روی سلامت لثه و بافت استخوانی اطراف ایمپلنت داشته باشد. تعدادی از دندان پزشکان اگر بیمار سیگار خود را ترک ننماید، تمایلی به کار گذاشتن ایمپلنت به دلیل تاثیر منفی آن از خود نشان نمی دهند.
آیا سلامت دهانی در مورد کارگذاری ایمپلنت لازم می باشد؟
معالجه لثه، ترمیم پوسیدگی ها و حذف آبسه ها برای موفقیت بادوام در درمان، بسیار مهم می باشد. اگر دندان لق، خونریزی قابل توجه به ویژه زمانی که دندان هایتان را تمیز می کنید دارید، امکان دارد مشکلاتی در لثه شما وجود داشته باشد.
بیماری های لثه(Periodontal disease) یک علت عمده تحلیل رفتن استخوان هستند و معالجه ایمپلنت های دندانی را با مشکل مواجه خواهند نمود.
چه عواملی می توان موجب تحلیل رفتن استخوان گردد؟
هر وقت یک دندان کشیده می شود میزان قابل توجهی از استخوان در اطراف بخش باقی مانده ریشه ممکن است از دست برود. این امر در طی چند ماه اول به سرعت صورت می پذیرد.
تحلیل استخوان Bone resorption نامیده می شود. اگر چه میزان و مقدار تحلیل استخوان در بین افراد مختلف متغیر است ولی مراقبت های اختصاصی می تواند موجب کاهش آن گردد. گاهی اوقات ساده ترین راه برای به حداقل رساندن تحلیل استخوان بعد از کشیدن دندان، جایگزینی فوری ایمپلنت در طی چند هفته اول می باشد و این راهکار خاص ایمپلنت هایی با سطوح بیولوژیک می باشد که دوره التیام با استفاه از این ایمپلنت ها کاهش قابل توجهی دارد.
ایمپلنتها از جنس تیتانیوم هستند که در محیط بدن کاملا خنثی است و در شرایط طبیعی نه‌تنها هیچ واکنش مضری برای بدن انسان ایجاد نمی‌کند بلکه با تغییرات سطحی ایجاد شده روی آنها، به شدت تمایل دارند جذب استخوان فک شوند. همچنین ایمپلنت مانع ادامه تحلیل استخوان فک میشود. قرار دادن ایمپلنتها مگر در شرایط بسیار نادر باعث هیچ واکنشی در استخوان نمیشود.
قرار دادن ایمپلنت در علم دندانپزشکی جراحی محسوب میشود که باید در محیطی استریل انجام شود. در مقایسه با سایر جراحی‌های محیط دهان، میزان درد و ناراحتی جراحی ایمپلنت بسیار کمتر است و با رعایت دستورات دندانپزشک اغلب بدون ناراحتی تمام میشود.
3) امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان وجود دارد
دندانهای غیرقابل‌نگهداری باید کشیده شوند و معمولا 2 تا 3 ماه صبر میکنند تا در ناحیه بدون دندان استخوان‌سازی انجام گیرد. با این حال در برخی شرایط و به صلاحدید دندانپزشک در صورتی که ریشه دندان دچار عفونت فعال نباشد، امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان وجود دارد. مزیت عمده این روش این است که برای خارج کردن دندان و قرار دادن ایمپلنت به یک مرحله بی‌حسی و جراحی نیاز است و نیازی به تعویق افتادن درمان ایمپلنت نیست.
4) قرار دادن دندان روی ایمپلنت ممکن است کمی وقت‌گیر باشد
معمولا بعد از قرار دادن پیچ ایمپلنت با توجه به شرایط بین 2 تا 4 ماه (و در برخی شرایط تا 6 ماه) باید صبر کرد تا استخوان اطراف ایمپلنت کاملا شکل بگیرد. با این حال در برخی شرایط امکان دارد که در صورت مناسب بودن استخوان فک - به‌خصوص در مورد دندانهای قدامی که در ناحیه زیبایی هستند- همزمان با قرار دادن ایمپلنت بتوان روکش موقت یا دائم را روی آن قرار داد.
5) فقط بعضی از بیماران به جراحی سینوس فک نیاز دارند
افرادی که دندانهای خلفی فک بالا را مدت‌ها پیش کشیده‌اند، سینوس‌های استخوان فک بالایشان، داخل استخوان گسترش می‌یابد. از این‌رو استخوان کافی به منظور قرار دادن ایمپلنت وجود ندارد پس قبل از قرار دادن ایمپلنت نیاز است که سینوس فک ترمیم و به طرف بالا برده شود. بعد از این جراحی میتوان ایمپلنت را بلافاصله یا 4 ماه بعد قرار داد.
ایمپلنت موارد عدم تجویز محدودی دارد، بیماران مبتلا به دیابت کنترل‌نشده، بیماران تحت رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت و بیمارانی که طولانی‌مدت تحت‌درمان بیس‌فسفونات بوده‌اند، نباید ایمپلنت بگذارند. تجویز کردن یا نکردن ایمپلنت به تشخیص دندانپزشک بستگی دارد.
7) به شایعات غلط توجه نکنید
برخی مردم باورهایی دارند که اصلا توجیه علمی ندارند؛ مثلا بعد از قرار دادن ایمپلنت نباید سرما بخورید! بعد از قرار دادن ایمپلنت نباید سرتان را خم کنید! قرار دادن پیچ در فک‌ها باعث عفونت میشود! و... هنگام گذاشتن ایمپلنت کاملا با دندان‌پزشکتان مشورت کنید تا هرگونه شک و شبهه از بین برود.
به دلیل تفاوت های اناتومیک در هر انسان مانند میزان استخوان، کیفیت استخوان، شکل و نیز ارتباط فک بالا و پایین، انواع مختلفی از اندازه ها، شکل ها و ترکیب بندی های ایمپلنت دندانی وجود دارند ازجمله :
Implant Internal Connection: یعنی اینکه قسمت تحتانی تاج آن به درون ریشه وارد شود. امروزه بیشتر از این نوع ایمپلنت دندانی استفاده می شود. فقط در قطرهای 3 میلیمتر و کمتر امکان این نوع ایمپلنت دندانی وجود دارد به دلیل قطر کم فیکسچر وجود ندارد زیرا باعث ضعیف شدن بدنه ایمپلنت دندانی می شود.
Implant External Connection: یعنی اینکه قسمت فوقانی ریشه به درون تاج وارد شود. از آنجا که داخل ایمپلنت دندانی تراشیده نمی شود ایمپلنت دندانی از مقاومت بیشتری برخوردار است هنوز هم بعضی از متخصصین برای دندان های مولر از این نوع ایمپلنت دندانی استفاده میکنند.
Mini Implant: به ایمپلنت دندانی با قطر کمتر از 3 میلیمتر مینی ایمپلنت دندانی گفته می شود که برای موارد موقتی استفاده میشود. ممکن است که لازم باشد برای شش ماه پروتز دندان موقت به بیمار داده شود در این صورت میتوان از دو یا سه مینی ایمپلنت دندانی استفاده بکنیم تا یک دست دندان موقت برای بیمار ساخته شود و در زمانیکه ایمپلنت های دندانی اصلی به بهره برداری میرسند مینی ایمپلنت ها حذف شوند.
با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در علم ایمپلنتولوژی و ارائه تکنیک های نوین و پیشرفته جراحی ایمپلنت و پیوند استخوان تقریبا امکان انجام این درمان در هر بیمار و در هر نوع استخوانی وجود دارد.
ایمپلنت های دندانی در افرادیکه استخوانهای قوی، محکم و کافی دارند با موفقیت بسیار بالایی همراه است. جهت اطلاع از اینکه استخوانهای شما جهت کاشت ایمپلنت مناسب می باشد یا نه می توانید با دندانپزشک ایمپلنت های دندانی مشورت کنید. وی جهت اطلاع از این امر پس از معاینات تخصصی در صورت صلاحدید یک یا دو عدد رادیوگرافی OPG یا CBCT تجویز خواهد کرد که پس از رویت نتیجه آن اطلاعات لازم و کافی را در اختیار شما قرار خواهد داد.
افرادیکه دیابت کنترل نشده دارند بدلیل اینکه زخم در بدن آنها با تاخیر بسیار زیادی بهبود می یابد کاندید مناسبی برای کاشت دندان نیستند. در افرادیکه دیابتشان را بطور منظم و طبق دستور کنترل می کنند منعی برای کاشت دندان وجود ندارد منتها بایستی دقیقاً تحت کنترل پزشک متخصص غدد باشند تا از این بابت مشکلی برابی ایمپلنت هایشان ایجاد نشود.
افرادیکه تحت درمان با داروهای تزریقی و یا داروهای خوراکی متعلق به دسته بیس فسفوناتها به منظور درمان پوکی استخوان و یا تومورهای خاصی هستند نیز کاندید مناسبی جهت کاشت دندان نیستند. در این افراد احتمال ایجاد عوارض جانبی خطرناک مثل نکروز استخوان و یا تحلیل و ذوب شدن شدید استخوان وجود دارد.
میزان موفقیت و ماندگاری ایمپلنت بستگی به عوامل مختلف مرتبط با جراح، خود بیمار و یا محل کاشت دارد که در بیماران مختلف متفاوت است.بطور کلی میزان موفقیت و ماندگاری ایمپلنت های جدید 98-95% در 10 سال می باشد.
جهت قضاوت در مورد قیمت ایمپلنت بایستی به این نکته توجه داشت که در مورد یک دندان از دست رفته در صورتیکه با استفاده از پلها (بریج) جایگزین شود حداقل بایستی یک بریج سه واحدی ساخته شود و علاوه از تراش خوردن دندانهای مجاور هزینه نهایی نیز با توجه به تعدد دندانهای پایه تراش خورده که بایستی روکش گذاری شوند و نیز درمان ریشه (عصب کشی) احتمالی و پست و کور تفاوت چندانی با هزینه کاشت ایمپلنت نخواهد داشت. ازاین گذشته، ایمپلنت دندانی دارای مزایای فراوانی نسبت به بریج می باشد و طول عمر آن بسیار بالاست.
در واقع با توجه به مزایای فراوان آن ایمپلنت درمان خیلی ارزان یا خیلی گرانی نیست. ولی با در نظر گرفتن اینکه این درمان می تواند تمام کارهایی که یک دندان طبیعی انجام می دهد را انجام داده و از طرفی به دندانهای سالم فرد صدمه نمی زند هزینه آن قابل توجیه است.
در عین حال سایر روش های درمانی پروتزی بعد از چند سال نیاز به رفع اشکال و یا تعویض دارند که خود منجر به هزینه های اضافی میشود ولی مادام العمر بودن ایمپلنت نیاز به این اقدامات و هزینه ها را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهد.
به طورکلی باید گفت که هزینه درمان ایمپلنت شامل هزینه خرید ایمپلنت و قطعات مربوط به آن ، دستمزد جراح و پروتزیست ، هزینه مواد مصرفی و در صورت لزوم هزینه پودر پیوند استخوان و هزینه لابراتواری می باشد البته در مواردی که جراحی های اضافه مانند پیوند استخوان و یا جراحی بالا بردن کف سینوس فک بالا انجام می شود به نسبت ، هزینه عمل ایمپلنت بالاتر خواهد بود. در مجموع بهتر است قبل از انجام عمل جراحی ایمپلنت ، بطور شفاف هزینه ها را از دندانپزشک خود بپرسید.
قبل از شروع درمان ایمپلنت ، اغلب یک رادیوگرافی مخصوص (CBCT) از استخوان ناحیه موردنظر در فک تهیه می گردد تا تعداد و قطر ایمپلنت ها و همچنین نیاز یا عدم نیاز به پیوند استخوان مشخص شود. ایمپلنت طی یک عمل جراحی که معمولا در داخل مطب دندانپزشکی و با بی حسی موضعی انجام می شود در داخل استخوان فک قرار می گیرد. طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت متغیر است و بستگی به تعداد ایمپلنت ها و شرایط فک دارد در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت ، پیوند استخوان یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد زمان جراحی بیشتر خواهد بود. بعد از کاشت ایمپلنت بین 2 تا 4 ماه زمان جهت ترمیم استخوان لازم است تا ایمپلنت در جای خود محکم شود. پس از سپری شدن این زمان مراحل ساخت پروتز آغاز میشود. البته در مواردی با توجه به کمیت استخوان ، بارگذاری فوری میتواند صورت گیرد به این معنی که میتوان بلافاصله بعد از جراحی ایمپلنت ، پروتز را بر روی آن قرار داد.
بعد از جراحی ایمپلنت بسته به مدت زمان جراحی ، کمیت استخوان و واکنش بافتی بیمار، به طور موقت مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی قابل پیش بینی است که در صورت لزوم با تجویز دارو قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت به حداقل می رسد.
عدم رعایت بهداشت دهان و دندان دلیل عمده ای برای از دست رفتن ایمپلنت به شمار می رود شما باید درست مثل یک دندان طبیعی از دندان جدید مراقبت کنید. استفاده از نخ دندان ، دهان شویه و مسواک حداقل دو بار در روز از اهمیت زیادی برخوردار است. بدین ترتیب با ویزیتهای دوره ای مداوم توسط دندانپزشک شما صاحب دندانی شده اید که به لثه و یا دندانهای مجاور آسیبی وارد نکرده است.
نکاتی مفید برای بالا بردن میزان موفقیت درمان ایمپلنت:
پس از کاشت ایمپلنت بمدت 1 روز از مسواک زدن در اطراف ناحیه عمل خودداری کنید.
شستن دهان تا 8 ساعت بعد از عمل جراحی توصیه نمی شود .
بهتر است روز بعد از جراحی، از دهان شویه استفاده گردد و بهترین محلول برای شستشوی دهان کلرهگزیدین روزی 3 مرتبه می باشد.
نوشیدن پس از جراحی براحتی امکان پذیر است، ولی در مورد خوردن باید دقت د اشته باشید که بی حسی اثر خود را ازدست داده باشد.
ایمپلنت های دندانی نیز همانند دندان های طبیبعی به مراقبت نیاز دارند زیرا پلاکت ایمپلنت های میکروبی باعث عفونت لثه می شوند، بنابراین توصیه می شود از برس های بین دندانی، نخ دندان ، مسواک و ترجیخا خمیر دندان مخصوص ایمپلنت استفاده گردد.
افرادی که از ایمپلنت استفاده می کنند، باید از کشیدن سیگار و نوشیدن قهوه و چای در سه روز اول پرهیز کنند، بطور کلی استفاده از سیگار، مواد مخدر و مشروبات الکلی موفقیت کاشت ایمپلنت را کاهش می دهند.
ایمپلنت دندانی که عده ای آن را کاشت دندان هم می گویند قطعه ای از فلز تیتانیوم است که به شکل ریشه دندان بوده وتوسط یک متخصص داخل استخوان فک قرار داده می شود. بازسازی تاج دندان از دست رفته با استفاده از این پایه مقدور می شود.
ایمپلنت از نظر زیبایی همانند دندانهای طبیعی شما خواهد بود. بنابراین با ارزیابی دقیق نسبت به اندازه و سایز ایمپلنت پیش از عمل که توسط دندانپزشکان صورت می گیرد و نیز با همکاری شما در رعایت بهداشت که بعد از عمل باید صورت گیرد، ایمپلنت سالها جوابگوی نیازهای جویدن ، صحبت کردن و زیبایی شما خواهد بود.
از ایمپلنت های دندانی در اصطلاح عام به عنوان "کاشت دندان" نیز یاد می شود انواع مختلفی از ایمپلنتهای دندانی وجود دارد. شایعترین و متداولترین نوع ایمپلنت های دندانی انواعی هستند که به شکل ریشه دندان ساخته می شوند.
ایمپلنت های به شکل ریشه وسایل پزشکی کوچکی از جنس تیتانیوم و به شکل پیچ هستند که در داخل استخوان فک کار گذاشته می شوند و پس از طی دوره بهبودی و اتصال به استخوان با استفاده از امکانات بخصوص که از جنس آلیاژهای خاص تیتانیوم هستند، روی آنها تک دندان، چند دندان و یا حتی کل سیستم دندانی (تا 14 دندان در هر فک) قابل ساخت و استفاده می باشد. امروزه بجای انواع مختلف دست دندانهای متحرک قدیمی و همچنین پلها (بریج ها – روکشهای بهم چسبیده) و روکش ها استفاده از ایمپلنت پیشنهاد می شود.
ایمپلنت بهترین جایگزین برای دندانهای از دست رفته شما می باشد و از مزایای زیادی برخوردارمی باشد از قبیل:
دیگر نیازی به خارج کردن پروتز از دهان خود ندارید.
در درمان ایمپلنت مانند دیگر درمان ها نیاز به تراشیدن دندان های سالم مجاور نیست.
ظاهر دندان ایمپلنت بسیار شبیه دندان طبیعی بوده و با دندان طبیعی تفاوت ظاهری ندارد.
در هنگام صحبت کردن و غذا خوردن احساس بسیار راحت و خوبی خواهید داشت.
از تحلیل استخوان و پیری زودرس در صورت جلوگیری می کند.
هیچگونه فشار اضافی به لثه وارد نمی کند.
چرا بهتر است بجای پل ها (بریج) و یا دست دندانهای متحرک کامل و پارسیل از ایمپلنت استفاده شود؟
بدلیل اینکه امروزه ایمپلنت های دندانی قادر به حل مشکلاتی هستند که دندانپزشکان قبلا و در دهه های قبل راه حلی برای آنها نداشتند. ایمپلنت های دندانی قادرند:
دندانهای شما را بطور ثابت و دایمی جایگزین کنند. بدون اینکه مجبور باشید دست دندانتان را خارج کنید و دوباره سرجای خود بنشانید و برای همیشه با لقی و شل بودن دندانهایتان خداحافظی کنید.
دندانهای شما را بطور ثابت و جداگانه جایگزین می کنند بدون اینکه مجبور باشید دندانهای سالم اطراف ناحیه بی دندانی را جهت استفاده بعنوان روکش پایه تراش داده و سلامت آن را به خطر بیاندازید. دندانهای پایه روکش بطور مکرر دچار پوسیدگی های غیرقابل ترمیم می شوند و پس از چند سال کارکرد خود را از دست می دهند و ناچاراً بایستی کشیده شوند.
مهمترین عوارض کشیدن دندان و جاخالی ماندن آن تحلیل استخوانی می باشد که عوارض جانبی معکوس روی سلامت عمومی بدن نیز دارد. با کاشت ایمپلنت در فاصله زمانی کوتاهی یا بلافاصله پس از کشیدن دندان از تحلیل استخوان جلوگیری می شود. افرادیکه دندانهایشان را بطور کامل می کشند پس از چند سال دچار تحلیل شدید استخوانی می شوند که باعث می شود حتی با تجدید و ساخت دست دندانهای متعدد از عملکرد جویدن، تکلم و تغذیه خود راضی نباشند. بهترین راه حل، کاشت ایمپلنت در اولین فرصت ممکن می باشد تا از تحلیل استخوانها و عوارض غیرقابل جبران بعدی آن جلوگیری شود.
افرادیکه جهت جایگزینی دندانها ی کشیده شده خود بخصوص در مواردیکه این دندانها در ناحیه جلویی و ناحیه لبخند باشند و یا تعدادشان زیاد باشد از دست دندانهای متحرک کامل و یا پارسیل قدیمی استفاده می کنند از لحاظ سنی نسبت به افراد همسن خود که جهت حل مشکلات دندانی خود از ایمپلنت استفاده می کنند، سالخورده تر و پیرتر دیده می شوند.
قدرت جویدن دست دندانهای قدیمی بسیار کمتر از ایمپلنت می باشد و نیروهایی که توسط آنها تولید می شود بسیار کم و حدود 200% مقدار نیروی لازم برای جویدن کارآ می باشد.
دندانهای ساخته شده روی ایمپلنت طول عمر بسیار بیشتری نسبت به انواع دست دندان، پلها و روکشها دارند.
تمیز کردن و نگهداری ایمپلنت نیز بسیار راحت تر از دست دندان و یا بریج می باشد.
افرادی که به هر علتی دندان خود را از دست داده باشند کاندید درمان ایمپلنت هستند. درمان ایمپلنت از جایگزینی یک دندان تا بازسازی همه دندانها را دربر می گیرد.
وقتی یک دندان از دست رفته باشد:
در این حالت راه حل قدیمی، تراش دندان های مجاور ناحیه بی دندانی برای جایگزینی تک دندان از دست رفته است (بریج).این روش باعث عدم دسترسی بیمار جهت بهداشت و تمیزی دندان های مجاور و در نتیجه پوسیدگی آنها می گردد و همچنین تحلیل تدریجی استخوان در ناحیه بی دندانی را درپی خواهد داشت.برای برگرداندن دندان از دست رفته و زیبایی لبخند تان می توانید از ایمپلنت استفاده نمایید که دراین روش بدون آسیب رساندن به د ندان های مجاور میتوان یک دندان را جایگزین نمود.
معمولاً اکثر بیماریهای مشکلی در ارتباط با درمان ایمپلنت دندانی ندارند مگر در بیماریهای خاص که ممکن است موفقیت درمان را تحت تاثیر قرار دهند مثل سابقه رادیوتراپی در ناحیه مورد نظر کاشت ایمپلنت دندانی ، در افراد حامله ، در افراد که مشکلات روانی و روحی شدید ، مشکلات شدید انعقادی یا افرادی که شرایط سیستمیک مناسبی جهت انجام جراحی دندانها وجود ندارد و افرادی که بهداشت دهانی خوبی ندارند و ... همچون سایر جراحی های دهان درمان ایمپلنت دندانی صورت نمیگیرد.
شیارهایی که در دندان آسیابی وجود دارد در ایمپلنت دندانی نیز وجود دارد ؟ بله . تاج ایمپلنت دندانی مانند روکش دندان طبیعی می باشد از نظر شکل و ظاهر مشابه با دندان طبیعی در ناحیه مورد نظر است .
در مورد بیمارانی که دندان های زیاد یا همه دندان ها را از دست داده اند آیا قرار دادن چند ایمپلنت میتواند کافی باشد ؟ بله . با قرار دادن چند ایمپلنت دندانی میتوان دندان مصنوعی را بر روی آنها قرار داد تا گیر بیشتری را هم از ایمپلنت دندانی و هم بافت نرم داشته باشد . در این حالت دندان مصنوعی مانند کلیدی در ایمپلنت دندانی قفل میشود و می توان در مواقع رعایت بهداشت دهان آن را خارج نمود و سپس در محل خود قرار داد . اگر چه در بعضی موارد بسته به شرایط ناحیه با قرار دادن تعداد بیشتر ایمپلنت دندانی ، میتوان به صورت ثابت ، دندان ها را جایگزین نمود .
آیا برای افرادی که دست دندانی آنها بیش از حد لق می باشد ، ایمپلنت دندانی میتواند کمک کننده باشد ؟ یکی از مزیت های درمان ایمپلنت دندانی افزایش گیر برای دست دندان مصنوعی افراد بی دندانی کامل میباشد که باعث میشود بسته به شرایط بیمار با قرار دادن چند ایمپلنت دندانی ، بیمار در حین جویدن راحتی بیشتری داشته باشد .
آیا ایمپلنت دندانی نیاز به مراقبت و نگهداری خاصی دارد ؟ ایمپلنت دندانی مثل دندانهای طبیعی نیاز به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دارند و معمولا بیمارانی برای این درمان پذیرفته میشوند که توانایی خوبی در رعایت بهداشتی دهانی داشته باشند و اگر شما برای این درمان انتخاب و پذیرفته شده اید باید خوشحال باشید چرا که نشان میدهد شما از نظر شرایط سلامتی دهان ، در وضعیت خوبی به سر میبرید . معاینات دوره ای برای پیگیری شرایط ، همچون دندانهای طبیعی توسط پزشک معالج بر حسب شرایط بیمار ضروری می باشد و کمک موثری در حفظ سلامتی آن دارد .
چه دستورات و مراقبتهایی بعد از کاشت ریشه مصنوعی (جراحی ) باید رعایت کرد ؟ انجام مراحل درمان با موفقیت ، نیاز به استراحت مطلق وجود ندارد ولی بیمار باید به مواردی که پزشک معالج پس از انجام مرحله جراحی به بیمار توصیه می نماید همانند بقیه جراحی های دهان توجه نماید ( استفاده از پک یخ بلافاصله پس از انجام جراحی ، رعایت بهداشت دهانی ، استفاده از داروهای تجویز شده و ...) و نسبت به بقیه جراحی که در دهان انجام میشود درد و ناراحتی بیشتری ندارد و برخلاف تصور حتی کمتر میباشد .
آیا به ایمپلنت دندانی مانند دندان طبیعی خونرسانی میشود .؟ در خود ایمپلنت دندانی رگ یا مویرگی وجود ندارد اما در استخوان اطراف ایمپلنت که نقش نگهداری آن را بر عهده دارد و سلامتی آن در موفقیت ایمپلنت نقش مهمی دارد خونرسانی طبیعی صورت میگیرد .
ایمپلنت که برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته استفاده می شود، توانسته است تا حد زیادی رضایت بیماران را جلب کند. در این روش دندانهای کاشته شده، شباهت زیادی به دندان های طبیعی دارند و برای سالهای متمادی در دهان بیمار باقی می ماند. اما ایمپلنت ها همه به یک شکل نیستند و انواع مختلفی دارند. متخصصان دندانپزشکی زیبایی بر انواع ایمپلنت شناخت کافی دارند. در این میان تنها بیماران هستند که اطلاعات زیادی در مورد انواع ایمپلنت ها ندارند. داشتن اطلاعات کافی قبل از اقدام به کاشت دندان و ایمپلنت، می تواند بیماران را در انتخاب بهتر کمک کند.
شرکت های تولید کننده ایمپلنت، از مواد مختلفی استفاده می کنند و به همین دلیل جنس، کیفیت و نوع ایمپلنت ها با یکدیگر متفاوت است. معیار دیگری که عامل تمایز میان ایمپلنت هاست، نحوه جایگذاری ایمپلنت در دهان و موقعیت و شکل ایمپلنت ها می باشد. به طور کلی می توان ایمپلنت ها را به صورت زیر دسته بندی کرد:
زمانی که از ایمپلنت های ساب پریواستیل استفاده می شود، دندانپزشک بر روی استخوان فک، داربست فلزی قرار می دهد که آن را در زیر لثه پنهان می کند. اما پست های ایمپلنت باید از لثه بیرون بزند تا پس از اینکه این داربست با استخوان فک پیوند خورد، تاج یا اباتمنت بر روی آن قرار بگیرد. از جمله مزایای این روش، قابلیت استفاده برای بیمارانی است که استخوان فک آنها ارتفاع زیادی ندارد. در این صورت داربست فلزی می تواند جای استخوان را پرکند.
نوع دوم ایمپلنت ها، اندواستیل است که دندانپزشک آن را در داخل استخوان فک قرار می دهد. یکی از مزایای این روش استحکام بالای آن می باشد. به طوری که پایه ایمپلنت به طور کامل به استخوان متصل می شود. اما جراحی در دو مرحله ای انجام می شود. در یک مرحله دندانپزشک با استفاده از روش جراحی، ایمپلنت را به طور مستقیم در نزدیکی استخوان فک قرار می دهد. در این روش، ایمپلنت به جای بریج و دندان مصنوعی متحرک عمل می کند. با این تفاوت که به طور ثابت در دهان بیمار قرار می گیرد و حرکت نمی کند. در عین حال ایمپلنت های اندواستیل نیز به چندین نوع تقسیم می شوند که شامل ایمپلنت های پیچی یا رزوه دار، استوانه ای یا صاف و تیغه دار هستند.
در تقسیم بندی دیگری که از ایمپلنت ها می شود، آنها را براساس نحوه جایگذاری در دهان به دو نوع دو مرحله و یک مرحله ای تقسیم می کنند. این دو نوع ایمپلنت مزایا و معایب خاص خود را دارند که عبارتند از:
این نوع ایمپلنت ها از دو قسمت تاج و پایه تشکیل شده اند. دندانپزشک طی دو بار جراحی، ایمپلنت را در دهان بیمار جایگذاری و بافت لثه را بخیه می کند تا استحکام آن بیشتر می شود. در این روش مدت زمان بیشتری نیاز است تا ابتدا پایه ایمپلنت در دهان محکم و با استخوان فک متصل شود که به حداقل سه ماه زمان نیاز است. پس از گذشت این دوره، جراحی دوم آغاز می شود و دندانپزشک روی ایمپلنت را باز می کند. این کار برای اتصال تاج با پایه ایمپلنت انجام می شود.
ایمپلنت های یک مرحله ای به صورت یک قطعه بلند هستند که پس از قرار گرفتن درون لثه، به استخوان فک متصل می شوند. در این روش به جراحی مرحله دوم نیاز نیست. زیرا پایه ایمپلنت به انداز کافی مرتفع است و نیاز نیست تا بافت لثه کنار زده شود. پس از اینکه بیمار دوره التیام را سپری کرد، دندانپزشک به راحتی تاج یا اباتمنت را بر روی پایه قرار می دهد.
معیار سومی نیز برای دسته بندی انواع ایمپلنت وجود دارد. به این معنا که ایمپلنت ها از نظر بدنه و سطح هم مورد بررسی قرار می گیرند. برخی از ایمپلنت ها دارای سطح صاف تیتانیومی هستند. در حالی که برخی دیگر سطح آنها متخلخل است. ایمپلنت هایی که سطح متخلخل دارند، سریعتر با استخوان فک پیوند می خورند. همچنین انواع دیگری ایمپلنت که ساختار و بدنه متفاوت دارند، شامل ایمپلنت های پوشش هیدروکسی اپاتیت پاشش پلاسما، اسید خراش داده، سطح زبر شده، شن پاشی شده، پاشش پلاسما و سطح تیتانیوم ریزشیار می باشند. به طور کلی اگر بخواهیم ایمپلنت ها را از نظر شکل ظاهری دسته بندی کنیم، باید از سه نوع ایمپلنت نام ببریم که عبارتند از:
1- متصل کننده هشت ضلعی داخلی: در سر این نوع ایمپلنت ها یک سوراخ وجود دارد که دندانپزشک تاج یا اباتمنت را در پیچ آن فرو می کند.
2- متصل کننده شش ضلعی داخلی: این نوع ایمپلنت ها دارای هگزاگونال هستند. در سر این نوع ایمپلنت سوراخی وجود دارد که محل رد شدن پیچ تاج است.
3- متصل کننده شش ضلعی خارجی: در این نوع ایمپلنت، متصل کننده شش ضلعی شکل، در راس سر ایمپلنت قرار دارد.
سن کاشت ایمپلنت درخانم ها بعد از 15 سالگی و در آقایان پس از 18 سالگی می باشد.
آیا استفاده از ایمپلنت برای هر فردی امکان پذیر است؟
با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در علم ایمپلنتولوژی و ارائه تکنیک های نوین و پیشرفته جراحی ایمپلنت و پیوند استخوان تقریبا امکان انجام این درمان در هر بیمار و در هر نوع استخوانی وجود دارد.
ایمپلنت دندانی در افرادیکه استخوانهای قوی، محکم و کافی دارند با موفقیت بسیار بالایی همراه است. جهت اطلاع از اینکه استخوانهای شما جهت کاشت ایمپلنت مناسب می باشد یا نه می توانید با دندانپزشک ایمپلنت های دندانی مشورت کنید. وی جهت اطلاع از این امر پس از معاینات تخصصی در صورت صلاحدید یک یا دو عدد رادیوگرافی OPG یا CBCT تجویز خواهد کرد که پس از رویت نتیجه آن اطلاعات لازم و کافی را در اختیار شما قرار خواهد داد.
افرادیکه دیابت کنترل نشده دارند بدلیل اینکه زخم در بدن آنها با تاخیر بسیار زیادی بهبود می یابد کاندید مناسبی برای کاشت دندان نیستند. در افرادیکه دیابتشان را بطور منظم و طبق دستور کنترل می کنند منعی برای کاشت دندان وجود ندارد منتها بایستی دقیقاً تحت کنترل پزشک متخصص غدد باشند تا از این بابت مشکلی برابی ایمپلنت هایشان ایجاد نشود.
افرادیکه تحت درمان با داروهای تزریقی و یا داروهای خوراکی متعلق به دسته بیس فسفوناتها به منظور درمان پوکی استخوان و یا تومورهای خاصی هستند نیز کاندید مناسبی جهت کاشت دندان نیستند. در این افراد احتمال ایجاد عوارض جانبی خطرناک مثل نکروز استخوان و یا تحلیل و ذوب شدن شدید استخوان وجود دارد.
میزان موفقیت و ماندگاری ایمپلنت بستگی به عوامل مختلف مرتبط با جراح، خود بیمار و یا محل کاشت دارد که در بیماران مختلف متفاوت است.بطور کلی میزان موفقیت و ماندگاری ایمپلنت های جدید 98-95% در 10 سال می باشد.
جهت قضاوت در مورد هزینه کاشت دندان بایستی به این نکته توجه داشت که در مورد یک دندان از دست رفته در صورتیکه با استفاده از پلها (بریج) جایگزین شود حداقل بایستی یک بریج سه واحدی ساخته شود و علاوه از تراش خوردن دندانهای مجاور هزینه نهایی نیز با توجه به تعدد دندانهای پایه تراش خورده که بایستی روکش گذاری شوند و نیز درمان ریشه (عصب کشی) احتمالی و پست و کور تفاوت چندانی با قیمت ایمپلنت نخواهد داشت. ازاین گذشته، ایمپلنت دندانی دارای مزایای فراوانی نسبت به بریج می باشد و طول عمر آن بسیار بالاست.
در واقع با توجه به مزایای فراوان آن ایمپلنت درمان خیلی ارزان یا خیلی گرانی نیست. ولی با در نظر گرفتن اینکه این درمان می تواند تمام کارهایی که یک دندان طبیعی انجام می دهد را انجام داده و از طرفی به دندانهای سالم فرد صدمه نمی زند هزینه آن قابل توجیه است.
در عین حال سایر روش های درمانی پروتزی بعد از چند سال نیاز به رفع اشکال و یا تعویض دارند که خود منجر به هزینه های اضافی میشود ولی مادام العمر بودن ایمپلنت نیاز به این اقدامات و هزینه ها را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهد.
به طورکلی باید گفت که هزینه درمان ایمپلنت شامل هزینه خرید ایمپلنت و قطعات مربوط به آن ، دستمزد جراح و پروتزیست ، هزینه مواد مصرفی و در صورت لزوم هزینه پودر پیوند استخوان و هزینه لابراتواری می باشد البته در مواردی که جراحی های اضافه مانند پیوند استخوان و یا جراحی بالا بردن کف سینوس فک بالا انجام می شود به نسبت ، هزینه عمل ایمپلنت بالاتر خواهد بود. در مجموع بهتر است قبل از انجام عمل جراحی ایمپلنت ، بطور شفاف هزینه ها را از دندانپزشک خود بپرسید.
قبل از شروع درمان ایمپلنت ، اغلب یک رادیوگرافی مخصوص (CBCT) از استخوان ناحیه موردنظر در فک تهیه می گردد تا تعداد و قطر ایمپلنت ها و همچنین نیاز یا عدم نیاز به پیوند استخوان مشخص شود. ایمپلنت طی یک عمل جراحی که معمولا در داخل مطب دندانپزشکی و با بی حسی موضعی انجام می شود در داخل استخوان فک قرار می گیرد. طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت متغیر است و بستگی به تعداد ایمپلنت ها و شرایط فک دارد در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت ، پیوند استخوان یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد زمان جراحی بیشتر خواهد بود. بعد از کاشت ایمپلنت بین 2 تا 4 ماه زمان جهت ترمیم استخوان لازم است تا ایمپلنت در جای خود محکم شود. پس از سپری شدن این زمان مراحل ساخت پروتز آغاز میشود. البته در مواردی با توجه به کمیت استخوان ، بارگذاری فوری میتواند صورت گیرد به این معنی که میتوان بلافاصله بعد از جراحی ایمپلنت ، پروتز را بر روی آن قرار داد.
بعد از جراحی ایمپلنت بسته به مدت زمان جراحی ، کمیت استخوان و واکنش بافتی بیمار، به طور موقت مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی قابل پیش بینی است که در صورت لزوم با تجویز دارو قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت دندانی به حداقل می رسد.
عدم رعایت بهداشت دهان و دندان دلیل عمده ای برای از دست رفتن ایمپلنت به شمار می رود شما باید درست مثل یک دندان طبیعی از دندان جدید مراقبت کنید. استفاده از نخ دندان ، دهان شویه و مسواک حداقل دو بار در روز از اهمیت زیادی برخوردار است. بدین ترتیب با ویزیتهای دوره ای مداوم توسط دندانپزشک شما صاحب دندانی شده اید که به لثه و یا دندانهای مجاور آسیبی وارد نکرده است.
نکاتی مفید برای بالا بردن میزان موفقیت درمان ایمپلنت:
پس از کاشت دندان بمدت 1 روز از مسواک زدن در اطراف ناحیه عمل خودداری کنید.
شستن دهان تا 8 ساعت بعد از عمل جراحی توصیه نمی شود .
بهتر است روز بعد از جراحی، از دهان شویه استفاده گردد و بهترین محلول برای شستشوی دهان کلرهگزیدین روزی 3 مرتبه می باشد.
نوشیدن پس از جراحی براحتی امکان پذیر است، ولی در مورد خوردن باید دقت د اشته باشید که بی حسی اثر خود را ازدست داده باشد.
ایمپلنت دندانی نیز همانند دندان های طبیبعی به مراقبت نیاز دارند زیرا پلاکت ایمپلنتهای میکروبی باعث عفونت لثه می شوند، بنابراین توصیه می شود از برس های بین دندانی، نخ دندان ، مسواک و ترجیخا خمیر دندان مخصوص ایمپلنت استفاده گردد.
افرادی که از ایمپلنت استفاده می کنند، باید از کشیدن سیگار و نوشیدن قهوه و چای در سه روز اول پرهیز کنند، بطور کلی استفاده از سیگار، مواد مخدر و مشروبات الکلی موفقیت کاشت دندان را کاهش می دهند.
در گذشته برای دندانهای از دست رفته راه‌حل مناسبی وجود نداشت و در‌نهایت با انجام روکش سعی می‌کردند جای دندان از دست رفته را در دهان پر کنند که البته این روشها عاری از عوارض نبود چراکه این روش به دندانهای کناری هم آسیب وارد می‌کرد. میتوان گفت بعد از مدتی در روش روکش، دو دندان فدای یک دندان میشد، اما همانطور که می‌دانید با پیشرفت علم این مشکل با کمک روش ایمپلنت حل شد.
ایمپلنت دندانی یک نوع پایه فلزی خاص از جنس تیتانیوم است که با سلول‌های بدن کاملا سازگار است و به‌عنوان جایگزین ثابت و دائمی برای دندان از دست رفته توسط دندانپزشک، برای بیمار استفاده میشود. دندانپزشک ایمپلنت دندانی را داخل استخوان فک قرار داده و قسمت تاج و روکش دندان، ساخته شده را روی آن قرار میدهد.
چرا بهداشت حرف اول را میزند؟
ایمپلنتنیز مانند دندان طبیعی احتیاج به نگهداری دارد، گاهی دیده شده که برخی افراد نسبت به رعایت بهداشت ایمپلنت بی‌تفاوت هستند و می‌گویند ایمپلنت از فلز ساخته شده است و مشکلی با رعایت نکردن بهداشت نخواهد داشت، توجه داشته باشید که حتی اگر این حرف صحیح باشد، ایمپلنت در استخوان فکی قرار دارد و لثه اطراف روکش آن با رعایت نکردن بهداشت دچار مشکل شده و ایمپلنت از دست خواهد رفت.
برای موفقیت‌آمیز بودن این ایمپلنت چه شرایطی لازم است؟
برخی افراد ممکن است از این موضوع ترس داشته باشند که این درمان با شکست مواجه شود اما اگر بیمار به‌درستی انتخاب شود، پزشک تبحر کافی داشته باشد و فرد بهداشت خوبی داشته باشد،احتمال موفقیت در درمان بسیار بالاست. بیمار نباید مشکل سیستمی، دیابت کنترل نشده و مشکلات دهانی به‌خصوص فکی داشته باشد. همچنین اگر جزو افرادی هستید که زیاد سیگار می‌کشید جزو کاندیداهای مناسب این جراحی نیستید. کلینیک ایمپلنت باید تبحر کافی داشته باشد و تمام شرایط بیمار از نظر سلامت بدن و فاکتورهای مهم داخل دهانی را ارزیابی کند. در آخر هم رعایت بهداشت دهان و دندان است که همانطور که گفته شد عدم رعایت چنین موضوعی میتواند باعث بروز عفونت و از دست دادن ایمپلنت ها شود.
ایمپلنت برخلاف دندان مصنوعی هیچگونه حرکتی نداشته و دچار پوسیدگی نمیشود. پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی داخل استخوان فک قرار میگیرد بنابراین تحلیل استخوان در طولانی‌مدت دیده نمیشود. استخوان فک کاملا محفوظ از تحلیل خواهد بود و فرم صورت دچار دگرگونی و تغییر نخواهد شد. در صورت رعایت کامل بهداشت این دندانها دائمی خواهند بود. بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی از اصلی‌ترین مزایای کاشت ایمپلنت دندانی است.
پس از کاشت دندان ، سه تا 6ماه به دور از لرزش و تکان خوردن نیاز به زمان داریم. گاهی کامل شدن درمان تا 9ماه طول می‌کشد، حتی امکان دارد طولانی‌تر هم شود.
آیا این روش محدودیت سنی دارد؟
ایمپلنت باید در سنی که رشد فکی و استخوانی فرد موردنظر کامل شده باشد، انجام گیرد. در خانمها از ۱۶ و آقایان از ۱۸سال به بالا انجام عمل کاشت دندان مانعی ندارد.
زیبایی دندانها، یک مسئله مهمی است که خیلی از افراد به آن اهمیت میدهند چراکه داشتن دندانهای زیبا و مرتب اعتماد به نفس افراد را بالا میبرد، اما باید به این نکته اشاره کنیم که ایمپلنت فقط جنبه زیبایی ندارد، بلکه اگر جای دندان از دست رفته پر نشود، ممکن است مشکلات دندانی به وجود بیاید. وقتی فردی دندانهای خلفی خود را از دست میدهد، اینجا دیگر زیبایی مفهومی ندارد، اما برای حفظ حالت طبیعی آناتومی فک و جلوگیری از حرکت سایر دندانها و پر کردن فضای خالی دندان از دست رفته، ایمپلنت توصیه میشود.
عمل جراحی ای که برای شما انجام شده است ، به منظور تکمیل دندانها می باشد. این اطلاعات به منظور پا سخگوئی به سئوالات شما درباره چگونگی مراقبتهای پس از ایمپلنت ، فراهم آمده است . لطفا" به دقت این دستورات را مطالعه کرده آنها را به کار ببرید. بیماران ما ، رعایت این نکات را مفید گزارش کرده اند.
پس از رفع بی حسی ، ممکن است قدری احساس ناراحتی و درد کنید . جهت رفع آن ، از مسکن تجویز شده استفاده نمائید .
حداقل تا سه ساعت پس از ایمپلنت از خوردن، آشامیدن، فعالیت دهانی نظیر تف کردن، مک زدن و شستشوی دهان خودداری کنید.
حداقل در شب اول بعد از ایمپلنت از کشیدن سیگار خودداری کنید و تا روز برداشت بخیه استعمال آن را به حداقل ممکن برسانید. زیرا حرارت حاصل از سیگار ، همچنین مواد حاصل از احتراق آن ترمیم رامختل می کند. در صورتی که سیگاری هستید، از این فرصت برای ترک دائمی آن استفاده کنید!
به منظور جلوگیری از تجمع میکروبها و بوی بد بعد از ایمپلنت ، با دهان شویه تجویز شده دهان خود را شستشو دهید.
می توانید با قید احتیاط به فعالیتهای روزمره خود ادامه دهید. به مدت دو روز پس از ایمپلنت از انجام فعالیتهای سنگین نظیر شنا و تنیس خودداری کنید.
سایر قسمتهای دهان به غیر از ناحیه ایمپلنت شده را طبق روشهائی که یاد گرفته اید، به دقت مسواک کنید. بعد از جراحی تا چند روز خونریزی از لثه ها بیشتر خواهد شد که به دلیل مراحل اولیه ترمیم بوده و کاملا" طبیعی است و بعد از ترمیم ناحیه و ایمپلنت کامل، بکلی قطع خواهد شد.
در صورت اطمینان از وجود خونریزی ( مشاهده لخته) ، قطعه ای گاز یا پنبه استریل را مرطوب کرده و در ناحیه قرار داده و به مدت 30 دقیقه با فشار ملایم ولی ممتد، نگه دارید تا خونریزی قطع شود . لطفا آن را در این مدت بر ندارید و یا کیسه ای را از یخ پر نموده و پس از پیچاندن در پارچه ای ، آن را بطور متناوب و با فواصل 10 دقیقه ای از روی گونه بر روی موضع ایمپلنت بگذارید . در صورت ادامه خونریزی بعد از این مدت ، به مرکز درمانی مراجعه کنید . در صورت عدم دسترسی به مراکز درمانی ، می توان به جای گاز یا پنبه مرطوب از یک عدد چای کیسه ای مرطوب شده با آب ولرم ، در ناحیه استفاده کرد .
ممکن است تورم در ناحيه ایمپلنت نيز ایجاد گردد كه تا روزسوم پس از جراحي به حداثر مقدار خود میرسد. جهت جلوگيري از ايجاد تورم و نيز كنترل آن تا 36 ساعت پس از جراحي باز هم كيسه يخ وسيله مناسبي است. در صورت ادامه تورم پس از ایمپلنت ،برعکس، گرماي مرطوب به کاهش تورم كمك خواهد نمود. اگر تورم دردناک بوده و یا احساس کنید که مرتبا" بدتر می شود ، با مطب تماس بگیرید.
دارو یا داروهای تجویز شده را مطابق دستور مصرف کنید.
* مصرف سیگار چه مشکلاتی برای فرد در درمان ایمپلنت ایجاد می کند.
- ایمپلنت در دو فاز اجرا می شود که فاز اول جراحی است و در این فاز فضایی ایجاد می کنیم که بتوانیم ایمپلنت را داخل فک بیمار قرار دهیم و به دلیل اینکه لثه را باز و مجددا زخم را دوخته و بخیه می زنیم به همین دلیل تمامی مواد دخانی مانند سیگار، قلیان، تنباکو و... اختلال در ترمیم ایجاد می کند. ارتباط بین حفره دهان با استخوانی که در آن ایمپلنت قرار گرفته ایجاد می شود و لثه باید جوش بخورد و ارتباط بین حفره دهان که پر از بزاق و باکتری است با آن حفره حذف شود که در صورت استفاده از مواد دخانی ترمیم دیر اتفاق می افتد و باعث می شود استخوان اطراف ایمپلنت که در واقع نگه دارنده ریشه مصنوعی داخل استخوان است تحلیل رود و بنابراین سیگار نقش منفی در روند التیام زخم بازی می کند و در واقع در روند ترمیم اختلال ایجاد می شود.
در فاز دوم که وارد فاز پروتزی می شود روکش و تاج مصنوعی روی ریشه مصنوعی قرار می گیرد و در این فاز افرادی که سیگار می کشند باعث می شود که سیستم ایمنی آنها دچار اختلال شود و بدن آنها به خوبی نمی تواند با باکتری مقابله کند بنابراین در افراد سیگاری التهاب بیشتری را در اطراف ایمپلنت می بینیم و روند این التهاب می تواند موجب شکست درمان در ایمپلنت شود.
* فرد سیگاری چه مواردی را باید قبل از کاشت ایمپلنت رعایت کند.
- ایمپلنت را درمان ایده آل می دانیم برای افراد بی دندان و یا دندان از دست داده و از طرف دیگر با افرادی مواجه هستیم که خواه و ناخواه اعتیاد نه تنها به سیگار به مواد دخانی دیگر دارند و در درجه اول این فرصت خوبی و یا شاید یک شانس است که فرد سیگاری تحت فشار پزشک و تیم درمانی سیگار را ترک کند و اگر نتواند نسبت به ترک سیگار اقدام کند توصیه می کنیم حدود 14 روز یعنی دو هفته قبل از درمان و همچنین دو هفته بعد از درمان سیگار را ترک کند به طوری که در مجموع یک ماه سیگار نکشد.
* مراقبتهای لازم پس از کاشت ایمپلنت دندانی در افراد سیگاری را توضیح دهید.
- بعضی ها فکر می کنند که پس از ایمپلنت نیازی به رعایت بهداشت و نخ دندان نیست اما ما توصیه می کنیم که این افراد بهداشت را بیشتر و بهتر رعایت کنند و در مورد افراد سیگاری با توجه به اینکه سیستم ایمنی مختل می شود و دفاع طبیعی بدن نمی تواند با تمام باکتری ها مقابله کند توصیه می کنیم تعداد دفعات مسواک زدن نخ دندان و مسواک بین دندانی را بیشتر شود و همچنین بهداشت را نیز بیشتر رعایت کنند و به افراد سیگاری و یا مصرف کننده مواد دخانی توصیه می کنیم اگر بیماران عادی سالی یک بار برای ویزیت دوره ای می آیند این افراد سالی دو بار برای ویزیت مراجعه کنند.
* چرا بیماران از سوی دندان پزشک خود به یک جواب محکم و قاطع که مثلا سیگار کمتر کشیده شود مواجه نمی شوند.
- سیگار همیشه مشکل سازاست ولی هرچه تعداد استفاده آن کمتر باشد مشکلات ما نیز کمتر می شود و تعداد کم سیگار به نفع خود فرد و سیستم درمانی است و قطعا توصیه می کنیم که سیگار کمتر کشیده شود.
* آیا افراد سیگاری باید از ایمپلنتی استفاده کنند که با سیگار سازگاری داشته باشد و چنین ایمپلنتی در ایران وجود دارد؟
- در دنیا بیش از 1500 شرکت ایمپلنتی و به تبع آن 1500 نوع ایمپلنت داریم و در ایران نیز بیش از 50 نوع ایمپلنت وجود دارد و واقعا مهم است که نوع ایمپلنت برای افراد سیگاری فرق کند و طبیعتا وقتی ایمپلنت ها از نظر تکنولوژی دارای سطح خاصی هستند که شانس موفقیت ما را بیشتر و ضریب شکست را کاهش می دهد. به همین دلیل توصیه می شود برای افراد سیگاری ایمپلنت هایی استفاده کنند که از نظر کیفیت ویژگی خاصی داشته باشد که حداقل ضریب شکست ما را کاهش دهد.
* دود سیگار، توتون، تنکابو و غیره در فرآیند التیام طبیعی چه اختلالی ایجاد می کند؟
- این موارد اختلال خیلی بدی ایجاد می کنند و روند بهبود را کند کرده و به تاخیر می اندازند و در صورت استفاده از سیگار و مواد دخانی بافت ها مستعد عفونت می شوند.
* می توان ادعا کرد سیگار دشمن شماره یک ایمپلنت است؟
- در واقع عدم رعایت بهداشت دشمن شماره یک ایمپلنت است و به طور قطعیت نمی توانیم بگوییم که سیگار دشمن شماره یک است اما مصرف سیگار و مواد دخانی شانس موفقیت در درمان را کاهش می دهد به طوری که اگر شانس موفقیت در درمان را بالای 90 درصد در نظر بگیریم در افراد سیگاری این موفقت تا 70 درصد کاهش پیدا می کند و این کاهش 20 درصدی خیلی بد است چون شکست های ایمپلنت می تواند معضلات خیلی بزرگی را برای بیمار و دندان پزشک ایجاد کند بنابراین کاهش 20 درصد موفقیت ضربه بسیار بزرگی در درمان فرد است.
* آیا میزان موفقیت ایمپلنت در زنان و مردان سیگاری متفاوت است یا خیر؟
- هنوز به صورت آماری این موضوع اثبات نشده ولی امروزه در جوامع پیشرفته مشاهده می کنیم تعداد زنانی که از مواد دخانی استفاده می کنند رو به افزایش است و متاسفانه ضریب شکست در آنها خیلی بیشتر از مردان است و می توانیم بگوییم سیگار کشیدن و مواد دخانی در زنانی که مایل به درمان ایمپلنت هستند میزان شکست را چندبرابر می کند و در مقایسه با مردان، زنان حساس تر هستند و این مسئله به دلیل ساختار هورمونی بدن زنان است و در مجموع زنان در مقابل سیگار شکننده تر هستند.
در طول مراحل مشاوره و برنامه‌ریزی، مرکز ایمپلنت، موقعیت مورد نظر برای قرار گرفتن ایمپلنتهای دندانی را معاینه و همچنین تصاویر تهیه شده از دندان (به کمک اشعه‌ی ایکس، فیلم‌های پانورما و یا سی‌تی اسکن) را بررسی میکند. کیفیت و اندازه‌ی استخوان فک با هدف تعیین نیاز به استخوان اضافه در محل کاشت دندان، مورد ارزیابی قرار میگیرد. در صورتی که اثبات شود، محل مورد نظر برای قرار دادن ایمپلنت مناسب است، بیمار برای انجام عمل جراحی کاشت ایمپلنت مراجعه خواهد کرد. در طول تمام مراحل انجام جراحی، از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن مناطق مورد جراحی و همچنین از داروهای آرام‌بخش برای آرامش و غلبه بر اضطراب استفاده میشود.
اولین مرحله در این جراحی کشیدن دندان یا دندان‌هاست. برای مکان‌هایی که دندانی ندارند ولی از استخوان فک مناسبی برخوردار نیستند، به عمل پیوند استخوان نیاز است که بروی استخوان فک کنونی قرار داده میشود (پیوند استخوان انله).
پس از گذشت زمان لازم برای بهبودی، ایمپلنت دندانی برای تعیین موفقیت آمیز بودن روند جوش خوردن، مورد ارزیابی قرار میگیرد. در صورت تأیید، یک پروتز دندانی بوسیله‌ی یک پیچ به ایمپلنت دندانی متصل میشود. این پروتز که اباتمنت نامیده میشود، به عنوان نگهدارنده‌ای برای دندان یا تاج جایگزین عمل میکند. سپس دندانپزشک قالبی از این اباتمنت در دهان تهیه خواهد کرد و تاجی متناسب با این ایمپلنت سفارش میدهد. تاج تهیه شده با چسب یا بوسیله‌ی یک پیچ بروی اباتمنت محکم میشود.
روش کاشت دندان و قرار گیری دندان به سه صورت انجام میشود:
ENDOSSEOUS: که داخل استخوان فک قرار میگیرد.
SUBPERIOSTEAL : که برروی استخوان فک قرار میگیرد. این نوع ایمپلنت دندانی از یک چارچوب فلزی تشکیل شده است که روی استخوان فک و زیر بافت لثه قرار داده میشود.
TRANSOSTEAL: که از میان استخوان فک عبور میکند. این نوع ایمپلنت به صورت میخ‌هایی فلزی یا به صورت قاب U شکل موجود است که از میان استخوان فک و لثه عبور کرده و به داخل دهان وارد میشود.
جراحی ایمپلنت دندانی معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام میشود و بنابراین هیچگونه دردی در طول عمل نباید حس شود. پس از اتمام بی‌حسی، ناراحتی‌های پس از جراحی وجود خواهند داشت که برای افراد مختلف متفاوتند. با این حال، معمولاً، بسیاری از افراد دردی شبیه به کشیدن یک دندان را احساس خواهند کرد که با مصرف داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (ادویل) و استامینافون (تیلنول) قابل مدیریت هستند.
قیمت ایمپلنت دندان چقدر خواهد بود؟ آیا بیمه‌های درمانی هزینه‌ی این عمل را پرداخت میکنند؟
قیمت ایمپلنت یک دندان بسته به محل قرارگیری و شخص انجام دهنده‌ی عمل میتواند متفاوت باشد. این هزینه شامل دستمزد جراح قرار دهنده‌ی ایمپلنت، تمام اجزاءِ بکار رفته و تاج ایمپلنت میشود.
بیمه‌های درمانی معمولاً عمل کاشت ایمپلنت دندانی را تحت پوشش قرار نمی‌دهند، فقط ممکن است برخی از آنها کمک‌هزینه‌ای بابت بخش تاج ایمپلنت پرداخت کنند.
خطرات بالقوه، عوارض و مشکلات مرتبط با کاشت ایمپلنت دندانی چیست؟
همواره در همه‌ی جراحی‌ها خطرات و عوارضی برای بیمار و برای موفقیت عمل وجود دارند. درست مانند سایر جراحی‌های دهانی، قبل از انجام عمل اختلالات خونی، عفونت، آلرژی، شرایط پزشکی موجود و داروهای بیمار باید به دقت بررسی شوند. خوشبختانه میزان موفقیت این عمل بسیار بالاست و شکست معمولاً در صورت بروز حوادثی غیرمحتمل مانند عفونت، شکستگی ایمپلنت دندانی، وارد آمدن فشار زیاد بر ایمپلنت، آسیب به نواحی اطراف ایمپلنت (اعصاب، رگ‌های خونی و دندانها)، جایگذاری ضعیف ایمپلنت و اندازه و کیفیت پایین استخوان فک، اتفاق می‌افتد.
مراقبتهای تکمیلی لازم پس از کاشت ایمپلنت دندانی کدامند؟
کاشت ایمپلنت دندانی با خطر ایجاد مشکلی با نام التهاب اطراف ایمپلنت همراه است. این مشکل، به التهاب لثه و استخوانهای اطراف ایمپلنت باز میگردد که اغلب به علت وارد آوردن نیروی بیش از حد در موقع گاز زدن یا عفونت‌های باکتریایی ایجاد میشود. این مشکل در صورتی که بدون درمان رها شود میتواند به از دست رفتن ایمپلنت منجر شود. امور مراقبت از ایمپلنت در منزل شامل مسواک زدن و استفاده از نخ دندان برای زدودن بقایای مواد غذایی و پلاک دندانها، میشود. در مطب دندانپزشکی، بافت نرم و سخت اطراف ایمپلنت مورد بررسی قرار میگیرند و از ابزار خاصی برای حذف رسوبات سخت آهکی اطراف ایمپلنت استفاده میشود. در صورت نیاز، دندانهای نیش تنظیم خواهند شد تا این اطمینان حاصل شود که به ایمپلنت موقع جویدن غذا فشار سنگینی وارد نمیشود.
ایمپلنت عادی: پراستفاده‌ترین مدل ایمپلنت، سایز عادی یک دندان طبیعی است. از این ایمپلنت میتوان برای جایگزین کردن یک، دو یا چند دندان به‌طور همزمان استفاده کرد. به‌طوری‌که ایمپلنت را بزرگ‌تر ساخته و سپس چند دندان را به آن متصل میکنند تا جای خالی دندانها پر شود.
ایمپلنتهای ریز و بسیار ریز:ایمپلنتهای ریز تنها چند میلیمتر کوچکتر از ایمپلنتهای عادی می‌باشند. این ایمپلنتها به پیچ و مهره‌های کوچک‌تری نیاز داشته و جای کمتری میگیرند. از این ایمپلنتها زمانی استفاده میشود که جای خالی کمی در بین دندانها وجود داشته باشد و بیمار ترجیح دهد که به‌جای استفاده از یک پل ناپایدار در این فضا، دندانی مطمئن و پایدار در این محل کاشته شود.
پل زدن ثابت: با وجود تفاوت ایمپلنت و پل، پل‌هایی وجود دارند که با کمک ایمپلنت از آنها حمایت میشود. این نوع از پلها با کمک ایمپلنت محکم شده و فوق‌العاده محکم و پایدارند. این نوع از ایمپلنت عموماً برای جایگزینی یک دندان استفاده میشوند. در برخی از مواقع میتوان از این ایمپلنت برای زدن پل‌های موقتی استفاده کرد.
اوردنچر: اوردنچر زمانی استفاده میشود که فرد کل دندانهای خود و یا تمام دندانها در یک فک را از دست داده باشد. در این روش همانند دیگر روشها ایمپلنت به درون استخوان وارد شده و سر آن از لثه‌ها خارج شده و از استخوانهای زیر خود محافظت میکند.
حرکت دندانها: زمانی که نیاز باشد تا دندانها به آرامی به اطراف حرکت کرده و یا بالا بیایند، میتوان از ایمپلنتهای مخصوصی استفاده کرد که تا حدی به دندان اجازه‌ی حرکت کردن میدهند.
ایمپلنتهای موقتی: در برخی از موارد، ایمپلنتهای بسیار ریز برای حمایت بیشتر از پل‌های موقتی مورد استفاده قرار میگیرند. این پل در محل کاشت دندان جدید زده میشود. زمانی که دندانها آماده‌شده و دهان بهبود یافت، میتوان ایمپلنتهای ریز را برداشته و ایمپلنت اصلی با سایز بزرگ‌تر را جایگزین کرد.
به دلیل جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک، میتوان گفت که این روش به عنوان راهی برای داشتن دندانهای مصنوعی قابل اعتماد است. دندانهای مصنوعی و پل‌های محکم شده بر روی ایمپلنت، لیز نخورده و درون دهان جابجا نمیشوند - یک مزیت بسیار مهم به هنگام غذا خوردن و صحبت کردن. این امر به دندانهای مصنوعی و پلها - و همچنین روکشهای قرارگرفته بر روی ایمپلنتها - کمک میکند تا نسبت به دندانهای مصنوعی و پل‌های عادی، احساس طبیعی‌تری را به فرد منتقل کنند.
برای برخی از افراد، پلها و دندان مصنوعی‌های عادی راحت نبوده و یا به دلیل برخی از ورزش‌ها و یا نامناسب بودن شرایط دهان استفاده از آنها ناممکن است. علاوه بر این، پل‌های عادی باید به دندانهای دو طرف جای خالی دندان بسته شوند. یکی دیگر از مزایای ایمپلنت، عدم نیاز آن برای آماده‌سازی دندانهای دیگر و ساییدن آنها برای نگه‌داشتن دندانهای مصنوعی جدید میباشد.
برای کاشت دندان، شما باید لثه‌های سالم و استخوانهای مناسب برای حمایت از ایمپلنت داشته باشید. همچنین باید برای سالم نگه‌داشتن این ساختارها، اراده‌ی کافی به خرج دهید. به منظور حفظ ماندگاری طولانی مدت ایمپلنتها، باید در بهداشت دهان و دندان وسواس به خرج داده و به‌طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کرد.
ایمپلنتها معمولا نسبت به دیگر انواع دندانهای مصنوعی هزینه برتر بوده و اکثر شرکت‌های بیمه تنها کمتر از ۱۰ درصد این هزینه را پوشش میدهند.
دو نوع کاشت دندان بی‌خطر تلقی میشوند که در زیر آنها را شرح داده‌ایم:
ایمپلنت فرورونده: این نوع از ایمپلنت به‌طور مستقیم و با عمل جراحی در درون استخوان فک کار گذاشته میشود. زمانی که بافت لثه‌ی مجاور بهبود یافت، عمل جراحی دوم برای اتصال یک میله به ایمپلنت انجام‌شده و در نهایت دندان یا دندانهای مصنوعی بر روی این میله سوار میشوند.
ایمپلنت ساب پریوستال: در این روش ابتدا یک قاب فلزی درست در زیر بافت لثه بر روی استخوان فک قرار داده میشود. با بهبود لثه، قاب بر روی استخوان فک محکم میشود. میله‌ها که به این قاب متصل‌اند از درون لثه بیرون زده و سپس همانند ایمپلنت فرورونده، دندانهای مصنوعی بر روی میله سوار میشوند.
اگر قصد دارید عمل ایمپلنت دندانی را انجام دهید و یا میخواهید در مورد این عمل اطلاعات بیشتری داشته باشید، می‌توانید برای مشاوره‌ی رایگان با ما تماس بگیرید. ما در مورد تمام گزینه‌های موجود اطلاعاتی را در اختیار شما می‌گذاریم تا بتوانید بهترین گزینه را انتخاب کنید.
پیش از کاربرد ایمپلنت با دندانپزشک خود در این رابطه مشورت نمایید. برای استفاده از ایمپلنت سلامتی کامل بدن و همچنین دارا بودن استخوان فک و لثه های سالم از اهمیت زیادی برخوردار است.
در این خصوص باید توسط دندانپزشک خود معاینه شده و با او مشاوره کنید. در بسیاری موارد این مبلغ با هزینه روشهای درمانی سنتی(بریج یا پُل) تفاوت چندانی نخواهد داشت.
معمولا هزینه درمان یک ایمپلنت خوب و مناسب با روکش مناسب روی آن، جمعا حدود ۲ میلیون تومان است.
ایمپلنت در واقع جایگزین ریشه دندان از دست رفته است. ایمپلنت پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان است که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید میکند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش میخورد و به عنوان ریشه ای برای تاج مصنوعی دندان عمل میکند. در این شرایط میتوان تاج موقتی را بر روی آن متصل کرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. تاج یا کلاهک، ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی دارد و به ایمپلنت متصل میشود تا فضای خالی باقی مانده را پر کند. در مدتی که تاج موقتی را در دهان دارید، تاج دائمی در حال ساخت است. ساخت آن ممکن است دو تا سه هفته به طول بینجامد. پروتز مصنوعی از قالبی که از دندانها و لثه ها و اباتمنت گرفته شده است، تهیه میشود. تاج ممکن است با چسب مخصوص به اباتمنت چسبانده شود و یا این که در آن پیچ شود. چهارچوب زمانی برای اتمام کار ایمپلنت و تاج بستگی به چند فاکتور دارد. هنگامی که از روش سنتی جایگذاری ایمپلنت استفاده میشود، کوتاهترین زمان لازم برای اتمام درمان ایمپلنت حدود 5 ماه است. در ابتدای این مدت زمان جراحی جایگذاری ایمپلنت و در انتهای آن اتصال تاج دائمی انجام میشود. در روش سنتی دو عمل جراحی لازم است که با فاصله سه تا شش ماهه انجام میشود. در تکنیک دیگر ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت همزمان گذاشته میشود. در این کلیپ به مراحل پس از کار گذاشتن ایمپلنت، یعنی مراحل جایگذاری و قالب گیری اباتمنت موقتی، پیچ اباتمنت، اباتمنت دائمی و پروتز و کارهای آزمایشگاهی آن طی دو جلسه درمان ترمیمی، پرداخته میشود. برای توضیح این فرایند، از ایمپلنت دندانی شش ضلعی داخلی استفاده میشود اما در انواع شش ضعلی خارجی نیز همین تکنیک به کار گرفته میشود.
ایمپلنت، پروتزی است که به وسیله جراحی ، داخل استخوان فک قرار می گیرد و پس از طی مدت زمانی مشخص که استخوان کاملا اطراف آن شکل گرفت ، پروتز روی آن پایه سوار می شود.
در این کلیپ به مراحل پس از کار گذاشتن ایمپلنت دندانی، یعنی مراحل جایگذاری و قالب گیری اباتمنت موقتی، پیچ اباتمنت، اباتمنت دائمی و پروتز و کارهای آزمایشگاهی آن طی دو جلسه درمان ترمیمی، پرداخته میشود. برای توضیح این فرایند، از ایمپلنت شش ضلعی داخلی استفاده میشود اما در انواع شش ضعلی خارجی نیز همین تکنیک به کار گرفته میشود.
طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنتها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند. در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت دندان بیشتر خواهد بود. پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن زمانی حدود 6 هفته تا 3ماه موردنیاز است، تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط بدور از تکان و لرزش به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند. البته در مواردی باتوجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است، بار گذاری فوری روی آن می تواند صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد.
10-ایمپلنت فوری
ایمپلنت فوری دندان روشی از درمان ایمپلنت است که در آن تاج موقتی بعد از جایگذاری ایمپلنت در استخوان فک، روی ایمپلنت گذاشته می شود. این دندان جایگزین به طور موقت است که معمولا به دقت شکل داده میشود طوری که در تماس با دندان سمت مقابل قرار نمیگیرد و صرفا برای زیبایی لبخند است تا زمانی که تاج دائمی دندان جایگزین شود.
بیمار در زمانی که باید منتظر بماند تا ایمپلنت دندانی به استخوان جوش بخورد، از لبخندی با ظاهر طبیعی برخوردار می شود.در جهت آرامش و راحتی بیمار تا آماده سازی نهایی ایمپلنت دندان توسط دندانپزشک.
پس از جراحی ایمپلنت بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی ایمپلنت قابل پیش بینی است که در صورت لزوم جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت با تجویز داروآنرا به حداقل می رساند.
حجم استخوان فک علاوه بر کارآیی آن بعنوان محافظ ریشه دندان در ظاهر افراد هم تاثیر به سزائی دارد. ایمپلنت دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و با بهبود ظاهر صورت در بهبود کیفیت زندگی افراد تاثیر به سزائی بگذارند.
هزینه انجام ایمپلنت در بسیاری موارد با انجام درمانهای سنتی تفاوت چندانی ندارد. فاکتورهای تعیین کننده هزینه خود ایمپلنت، دستمزد جراح دندانپزشک، هزینه مواد مصرفی اضافی در صورت لزوم (پودرپیوند استخوان) و هزینه لابراتواری می باشد، که البته بهتر است قبل از انجام عمل ایمپلنت بطور شفاف هزینه مربوط به ایمپلنت مورد توافق قرار گیرد.
14. آیا درمان ایمپلنت با دندانپزشکی زیبائی همسو است؟
امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی ایمپلنت، بیشترین توجه معطوف به زیبائی دندانهای متکی بر ایمپلنت به همراه موفقیت دراز مدت آنها است. تطابق فرم و ظاهر استخوان ناحیه ای که ایمپلنت در آن قرار دارد با بقیه فک و هماهنگی دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت با بقیه دندانها، هنر دندانپزشک است. البته لازم به ذکر است که همیشه درمان ایده آل تامین زیبائی 100درصد را نمی کند و با توجه به شرایط موجود مخصوصا حجم لثه و استخوان فک بیمار جراح دندانپزشک متبحر، بالاترین حد زیبائی را در کاشت ایمپلنت دندانی لحاظ می کند.
امروزه بطور متوسط موفقیت در کاشت ایمپلنت دندانی بیش از 95 درصد است ولی درصد میزان موفقیت در ایمپلنت های دندانی به موارد زیر بستگی دارد: الف) بیمار: بیمار باید از سلامت برخوردار باشد و به بیماری مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مبتلا نباشد. اخیرا دچار مشکل شدید قلبی (جراحی قلب یا انفارکتوس) نشده باشد. دیابت کنترل نشده ورادیوتراپی و بیماری لثه و دهان نداشته باشد. همچنین استعمال سیگار و مشروبات الکلی از عوامل محدود کننده عمل ایمپلنت هستند. ب) دندانپزشک: دندانپزشکی که ایمپلنت را انجام می دهد باید دوره های لازم ایمپلنت را دیده باشد و مهارت و تجربه کافی در انجام ایمپلنت داشته باشد، همچنین تمام شرایط بیمار از نظر سلامت بدن و فاکتوهای مهم داخل دهانی را ارزیابی کند و با رعایت اصول کنترل عفونت مبادرت به انجام جراحی ایمپلنت دندانی نماید. ج) ایمپلنت: فاکتور مهم دیگر در مورد میزان موفقیت ایمپلنت مخصوصا در دراز مدت خود ایمپلنت است. امروزه شرکت های سازنده ایمپلنت بسیار زیاد و متنوعند. قیمت های ایمپلنت بسیار متنوع است و هر کدام از کمپانی های سازنده روی نکاتی تاکید دارند که در ساخت ایمپلنت از آن بهره جسته اند. دندانپزشک با توجه به بودجه بیمار و مسائل تکنیکی و مزیت های ایمپلنت در محدوده قیمت مورد نظر، مبادرت به انتخاب یک سیستم می کند . در کل ایمپلنتی مناسب است که میزان جوش خوردن آن به فک، بالا باشد (osseointegration) و میزان تحلیل استخوان اطراف آن در طول زمان کمتر باشد. د) مراقبتهای بعدی: بیمار نقش بسیار مهمی در طول عمر ایمپلنت و موفقیت دراز مدت آن دارد. عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی و رعایت بهداشت دهان و دندانها و لثه، مراجعات منظم به مرکز ایمپلنت و اطمینان از سلامت لثه و عدم وجود جرم دندانی و پوسیدگی در دندانهای دیگر همه و همه موفقیت دراز مدت ایمپلنت را افزایش می دهد.
کاشت دندان با همکاری شما، دندان پزشک و پریودنتیستتان با موفقیت به انجام خواهد رسید. دندان پزشک و پریودنتیست شما با مشورت شما زمان و مکان ایمپلنت دندان را تعیین خواهند کرد. پریودنتیست شما برنامه درمان مورد نظر را با توجه به شرایط مطرح شده توسط شما برنامه ریزی خواهد کرد.
جایگزین کردن یک دندان : اگر فقط یکی از دندان هایتان را از دست داده باشید، یک ایمپلنت دندان و یک تاج جایگزین خواهد شد.
جایگزین کردن چندین دندان: اگر چند تا از دندان های خود را از دست داده اید ، تاج های ایمپلنت دندانی جایگزین خواهند شد.
جایگزینی تمام دندان ها: اگر تمامی دندان های خود را از دست داده اید، پروتز کامل انجام می شود
استفاده از مینی ایمپلنت ها در سال های گذشته از بحث برانگیز ترین مباحث و یکی از تحولات مهم در دنیای دندان پزشکی بوده است. مینی ایمپلنت ها شبیه کاشت های معمولی می باشند ولی با اندازه ای کوچکتر، معمولا با قطری کمتر از 3 میلی متر. از این نوع ایمپلنت بیشتر زمانی استفاده می شود که پهنای استخوان مورد نظر برای ایمپلنت دندان با اندازه استاندارد، کافی نباشد. جاسازی مستقیم مینی ایمپلنت در لثه بدون ایجاد شکاف و خونریزی مراحل انجام ایمپلنت دندان را راحت تر می کند. مینی ایمپلنت ها را میتوان برای جایگزین کردن یک دندان یا چند دندان استفاده کرد و از آنجایی که درصد موفقیت بالایی در ایمپلنت دندان دارند، با استقبال زیادی روبرو هستند .
یکی از مزایای اصلی استفاده از مینی ایمپلنت ها این است که پروتز نهایی خیلی زودتر از ایمپلنت های دندانی رایج روی آنها قرار میگیرد و اکثر بیماران در این روش معمولا می توانند بعد از چند ساعت اولین وعده غذایی را صرف کنند.
در کلینیک رویال ازایمپلنت های دندانی قطر استاندارد برای بیماران استفاده می شود ولی متخصصین مجرب این مجموعه در صورت نیاز بیماران در راستای راحتی آنها و کاشتی ماندگار از مینی ایمپلنت ها استفاده می کنند. در این مجموعه منتظر حضور شما هستیم.
کاربرد اصلی مینی ایمپلنت ها نگه داری موقت از تاج ها، بریج ها یا دندان های موقت، بعد از انجام کاشت استاندارد دندان بود، تا زمانی که کاشت دندان با استخوان های فک جوش بخورد. ولی امروزه، استفاده ازمینی ایمپلنت ها در بازسازی دندان ها بسیار رواج یافته است. در حال حاضر از این نوع ایمپلنت هم برای نگه داری دندان های موقت استفاده می شود و هم دندان ها، بریج ها و تاج های دائمی. متخصصان معتقدند استفاده از مینی ایمپلنت ها سریع تربوده و با درد کمتری همراه است. مزیت دیگری که این نوع ایمپلنت دندانی دارد، کم هزینه بودن آن در مقایسه با هزینه ایمپلنت دندانی با قطر استاندارد می باشد. البته از آنجایی که استفاده از این نوع ایمپلنت دندان مبحث جدیدی در دنیای دندان پزشکی می باشد، مخالفت هایی نیز برای استفاده از آنها وجود دارد.
دندان های کاشته شده، همانند دندان های خودتان، نیاز به توجه و مراقبت دائم دارند. مسواک زدن و استفاده از نخ دندان برای داشتن دندان های کاشته شده تمیز و سالم بدون پلاک ضروری می باشد.
بعد از پروسه ی کاشت دندان، پریودنتیست شما با همکاری دندان پزشکتان، بهترین روش مراقبت از ایمپلنت کاشته شده را به شما خواهند گفت. مراجعه پی در پی به دندان پزشکتان بعد از ایمپلنت دندان برای چک کردن سلامت کاشت ایمپلنت، دندان و لثه ضروری خواهد بود. اگر افراد عادت به ساییدن دندان های خود دارند، موفقیت ایمپلنت دندان آنها با مشکل مواجه خواهد شد. این عادت به دندان های ایمپلنت فشار وارد کرده و ماندگاری کاشت ایمپلنت را با مشکل مواجه می کند.
با به کارگیری ایمپلنت از تحلیل استخوان در یک ناحیه بی دندان جلوگیری خواهد شد. مناسب ترین و آرمانی ترین شرایط استفاده از ایمپلنت، وجود استخوان فک به اندازه کافی کیفیت مناسب است. در شرایط کمبود استخوان در هر دو فک بیمار با استفاده با استفاده از مواد پیوندی و استخوان ساز و تکنیک های جدید امکان به کارگیری ایمپلنت های دندانی فراهم می شود.
با پیشرفت هایی که مرکز ایمپلنت نوین داشته انتظار می رود بیشتر ایمپلنت ها عمر نا محدودی داشته باشند البته طول عمر یک درمان ایمپلنت بستگی به عوامل متعددی دارد که بهداشت و نحوه نگهداری توسط بیمار، قطر و طول ایمپلنت، توزیع صحیح نیروها روی ایمپلنت موثرند.
در مواردی که بدن توانایی ترمیم و التیام را نداشته باشد (مانند دیابت کنترل نشده) امکان استفاده از ایمپلنت نیست. البته در صورتی که دیابت فرد تحت کنترل پزشک قرار گیرد درمان موفقیت آمیز خواهد بود. در افرادی که برای درمان سرطان ها، شیمی درمانی می شوند پس از پایان درمان های مذکور امکان گذاشتن ایمپلنت وجود دارد.
کاشت دندان از اعمال تکنیکی و علمی دندانپزشکی است و تکنیک های آن در سطح بالایی قرار دارد. هیچ دندانپزشکی نه مایل است و نه قادر استکه تمام اعمال دندانپزشکی نوین را انجام دهد. همواره تیمی از متخصصین می توانند ایمپلنت را در دهان شما جای دهند. این تیم شامل جراح دهان یا متخصص لثه، متخصص پروتز، متخصص ترمیمی یا دندانپزشکی است که آموزش دانش ایمپلنت را در سطح عالی آموخته باشند. عموما یک تیم حرفه ای برای درمان ارجحیت دارد زیرا همه ی اعضا پیش از درمان، بیمار را معاینه کرده و برای درمان، تشخیص و درمان علمی را ارائه می کنند.
رعایت بهداشت مطلوب بسیار حائز اهمیت است بنابر این باید استفاده از نخ های مخصوص برس های مخصوص و مسواک های واتر پیک با دقت اطراف پایه های ایمپلنت تمیز می شود که این کار توسط متخصصین آموزش داده می شود.
مطالعات گوناگون نشان می دهد که کسانی که در 20 سال گذشته کاشت دندان انجام داده اند کماکان به خوبی کار میکنند. با این حال طرح درمان دقیق، درمان تخصصی، سلامتی عمومی، مراجعه منظم به مرکز ایمپلنت،بهداشت و مراقبت اهمیت زیادی دارند.
به طور کلی ایمپلنت ها عمر نامحدودی دارند البته بسته به نوع، طول، قطر و توزیع صحیح نیروها روی ایمپلنت دندانی، جراح مجرب ایمپلنت دندان و بهداشت و نحوه نگهداری ایمپلنت دندانی دوام متفاوت دارند.
بیماران مبتلا به اختلالات روانی، لوسمی (سرطان خون)، هموفیلی، بیمارانی که تحت رادیوتراپی قرار گرفته اند، مبتلایان به بیماری های مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن، انفارکتوس تازه رخ داده شده.
وقتی دندان های آسیای کوچک و بزرگ فک بالا کشیده می شود و مدت زیادی از آن می گذرد از طرفی استخوان نگهدارنده دندان تحلیل می یابد و از طرفی سینوس بزرگ می شود (سینوس فک بالا در بالای دندان های آسیای کوچک وبزرگ فک بالا قرار دارد.) همین مسئله باعث می شود موقعی که بخواهیم جای این دندان ها ایمپلنت بگذاریم استخوان کافی موجود نباشد. برای حل این مسئله روشی به نام سینوس لیفت یا بالابردن سینوس به کار گرفته می شود. در این روش با بازکردن حفره سینوس وکنار زدن غشاء پوشاننده آن مواد جایگزین استخوان قرار داده شده و روی آن با لایه مخصوصی به نام ممبرین بسته می شود وبخیه زده می شود. بدن پس از چند ماه اطراف و دربین مواد جایگزین استخوان، استخوان سازی می کند و استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت دندانی فراهم می شود.
شکست ایمپلنت دندانی در حد 2 تا 8 درصد گزارش شده است که ایجاد واکنش های حساسیتی در ابتدای درمان، جراحی نامناسب ایمپلنت دندانی و طرح ریزی غلط درمان از عمده ترین دلایل آن است. عوارض قرار دادن ایمپلنت دندانی شامل عوارض ناشی از تزریق های دندانپزشکی، درد، صدمه رسیدن به اعصاب دندانی، شکستگی و کوفتگی استخوان و بلعیدن اجزاء است که درصد شیوع آن بسیار کم است.
در مورد ایمپلنت دندانی یک دکتر مورد اعتماد درمورد ایمپلنت دندانی در الویت است که بتواند تمام مراحل جراحی و پروتز ایمپلنت دندانی را انجام دهد. تجربه کافی و رزومه موفقیت های ایمپلنتولوژیست در این زمینه را بررسی کنید در این صورت کار را به پزشک بسپارید قطعا با اطمینان میداند کدام یک از سیستم‌های ایمپلنت دندان بهتر است و مورد مناسب را به شما معرفی میکند.
هم اکنون تمام سیستم‌های ایمپلنت دندانی موجود از استاندارد کافی برای ورود به کشور برخوردارند و این تجربه و دانش دکتر است که در تعیین نوع آن بیشترین تاثیر را دارد.
1- کاشت 12 واحد ایمپلنت دندانی در هر فک برای 12 تا 14 روکش مجزا
2- کاشت 10 واحد ایمپلنت دندانی در هر فک برای 12 تا 14 روکش متصل
3- کاشت 8 واحد ایمپلنت دندانی در هر فک برای 10 تا 14 روکش متصل
4- کاشت 6 واحد ایمپلنت دندانی در هر فک برای 10 تا 12 روکش متصل
5-کاشت 6 واحد ایمپلنت دندانی در هر فک برای ساخت دست دندان پیچ شونده هیبرید
6- کاشت 6 واحد ایمپلنت دندانی در هر فک برای ساخت دست دندان پیچ شونده
7- کاشت 4 واحد ایمپلنت دندانی در هر فک برای اتصال به دست دندان
8- کاشت 2 واحد ایمپلنت دندانی برای بر طرف کردن لقی دست دندان
جراحی ايمپلنت های دندانی به سه روش انجام می شوند:
الف : ايمپلنت های دندانی دو مرحله ای (Submerged)
از مزایای این درمان غیر قابل دسترس بودن ایمپلنت دندانی در فضای داخل دهانی که ممکن است در مبادرت با آلودگی های محیطی قرار بگیرند است بدین گونه که ایمپلنت دندانی در استخوان فک قرار میگیرد و لثه روی آن بخیه زده می شود. لذا بعد از جراحی، ایمپلنت دندانی داخل دهان مشاهده نمی گردد. در این حالت ایمپلنت ها زیر لثه قرار دارند تا تحت هیچ نوع فشاری قرار نگیرند. پس از حدود 2 ماه جهت ایمپلنت های دندانی فک پایین و 3 ماه جهت ایمپلنت های دندانی كاشته شده در فک بالا، لثه بطور محدود دوباره از محل ایمپلنت دندانی کنار زده می شود. با قرار دادن قطعه موقتی ایمپلنت دندانی که شبیه یک پیچ می باشد سر ایمپلنت دندانی از لثه خارج می شود و قابل رویت است. یک الی دو هفته جهت ترمیم دوباره لثه بدور قطعه ایمپلنتی كه از لثه خارج شده است نیاز است. درمرحله بعدی قالبگیری جهت ساخت روكش متصل به ایمپلنت دندانی انجام می پذیرد. برای حفظ ظاهر بیمار معمولا در صورت نیاز یک پروتز موقت دندان متحرک كه شبها باید از دهان خارج شود به بیمار تحویل داده می شود. در این روش زیبایی بیشتر تامین شده و پروتز ساخته شده نهایی در زیر لثه قرار می گیرد.
به دلیل تفاوت های اناتومیک در هر انسان مانند میزان استخوان، کیفیت استخوان، شکل و نیز ارتباط فک بالا و پایین، انواع مختلفی از اندازه ها، شکل ها و ترکیب بندی های ایمپلنت دندانی وجود دارند ازجمله:
Implant Internal Connection : یعنی اینکه قسمت تحتانی تاج آن به درون ریشه وارد شود. امروزه بیشتر از این نوع ایمپلنت دندانی استفاده می شود. فقط در قطرهای 3 میلیمتر و کمتر امکان این نوع ایمپلنت دندانی وجود دارد به دلیل قطر کم فیکسچر وجود ندارد زیرا باعث ضعیف شدن بدنه ایمپلنت دندانی می شود.
Implant External Connection : یعنی اینکه قسمت فوقانی ریشه به درون تاج وارد شود. از آنجا که داخل ایمپلنت دندانی تراشیده نمی شود ایمپلنت دندانی از مقاومت بیشتری برخوردار است هنوز هم بعضی از متخصصین برای دندان های مولر از این نوع ایمپلنت دندانی استفاده میکنند.
Mini Implant : به ایمپلنت دندانی با قطر کمتر از 3 میلیمتر مینی ایمپلنت دندانی گفته می شود که برای موارد موقتی استفاده میشود. ممکن است که لازم باشد برای شش ماه پروتز دندان موقت به بیمار داده شود در این صورت میتوان از دو یا سه مینی ایمپلنت دندانی استفاده بکنیم تا یک دست دندان موقت برای بیمار ساخته شود و در زمانیکه ایمپلنت های دندانی اصلی به بهره برداری میرسند مینی ایمپلنت ها حذف شوند.
معمولا بین نیم تا دو ساعت زمان می برد که بستگی به تعداد ایمپلنت دندانی و شرایط فکی دارد علاوه بر کاشت دندان، پیوند استخوان و لیفت سینوس زمان اضافه میبرد.
پس از کاشت دندان 3 تا 6 ماه به دور از لرزش و تکان خوردن زمان نیاز است گاهی کامل شدن درمان تا 9 ماه به درازا می کشد حتی میتواند طولانی تر هم شود. در طول این مدت بیمار میتواند از پروتز دندان موقت جهت زیبایی استفاده کند که البته آن هم بنا به صلاحدید ایمپلنتولوژیست می باشد زیرا کیفیت و کمیت استخوان و نوع ایمپلنت دندانی در این بارگذاری فوری دخیل است.
در بریج های معمولی، دندان های دو طرف محل بی دندانی تراش می خورند و سه روکش برای ساختن بریج نیاز است تا تنها یک دندان جایگزین شود.
3- بر طرف کردن لقی دست دندان
بهتر است که ایمپلنت ها به همدیگر متصل شوند و به صورت گروهی روکش شوند تا اینکه تک تک و به طور مجزا روکش شوند به این دلیل که میتوانند در تحمل فشارهای جویدن به کمک هم بیایند.
بر اساس تحقیقات فک پایین برای کاشت دندان با موفقیت بیشتری همراه بوده است. این موفقیت تا حد ٪98 تا 100 ٪ تخمین زده شده در صورتی که فک بالا در حدود 90٪ تا ٪95 با موفقیت همراه است.
از آنجایی که ایمپلنت دندانی تحت بی حسی موضعی انجام می شود و بیمار در حین عمل درد نخواهد داشت اما پس از جراحی ایمپلنت بستگی به مدت زمان عمل ایمپلنت دندانی و کیفیت استخوان و واکنش بافتی بیمار مقداری درد و تورم قابل پیش بینی است که با تجویز دارو قبل و بعد از جراحی ایمپلنت دندانی به حداقل میرسد.
هزینه انجام ایمپلنت دندانی در بسیاری از موارد با انجام درمان های سنتی تفاوت چندانی ندارد منتها در این طرح درمان بایستی هزینه ایمپلنت دندانی، هزینه لابراتوار، هزینه مواد مصرفی اضافی همچون پودر استخوان، دستمزد جراح ایمپلنت دندانی را باید در نظر گرفت که با همه این اوصاف قیمت ایمپلنت دندان بین 5/1 تا 5/2 میلیون تومان می شود که یک سوم قیمت اروپاست.
در بسیاری از موارد دنبال ایمپلنتی هستیم که هم ایمپلنت ارزان باشد و هم دوام مناسبی داشته باشد. باید توجه داشته باشیم که خواسته ما باید بر اساس واقعیت های بازار یا مارکتینگ ایمپلنت باشد.در تبلیغاتی که از طرق پیام های کوتاه یا در صفحات اینستاگرام یا کانالهای تلگرام ایمپلنت به قیمت نهصد هزار تومان و یا ایمپلنت اروپایی به قیمت بسیار پایین تبلیغ می شود ولی روی دیگر سکه واقعیت هایی دیگر دارد اولین نکته در انتخاب برند و مارک مناسب ایمپلنت کشور سازنده نیست مثلا برند های اروپایی مانند ریتر ساخت آلمان و ایده ساخت سوئیس و یااینترالاک ساخت امریکا برندهایی هستند که فقط کشور سازنده معروفی داند ولی از برخی از برند های کره ای هم پایین تر هستند بنابراین مثل همه وسایل یک کشور هم می تواند برند بسیار خوبی داشته باشد وهم برند ضعیف.نکته دوم قیمت تمام شده اجزائ ایمپلنت است مثلا یک برندکره ای قیمت قطعات تقریباپانصد هزار تومان می باشد متوسط یک لابراتوار سازنده روکش هم دویست هزار تومان است و هزینه وسایل تمام شده برای جراحی و قالبگیری هم بسته به مواد استفاده شده بین صد تا دویست هزار تومان می باشد یعنی بدون دستمزد یک ایمپلنت کره ای مناسب بدون دستمزد هزینه ای حدود نهصد هزارتومان دارد اگر دستمزد هم اضافه شود هزینه بین یک و پانصد تا یک و هشتصد تمام می شود بنابراین تبلیغات در بسیاری از موارد گول زننده بوده و از برند های ضعیف و غیر استاندارد و درخیلی ازموارد از اجناسی که بصورت قاچاق و کیفی از خارج وارد شده استفاده می شود برند های ضعیف کره ای و چینی و حتی تایوانی از این دسته برند ایمپلنت است توصیه می شود از پزشکتان اسم برند و کشور سازنده و شرکت وارد کننده ایرانی را سوال کنید و بار کد کالا توجه کنید این یک حق طبیعی بیمار است که از برند استفاده شده مطلع باشد و حتی جعبه ایمپلنت و بار کد رهگیری را داشته باشد.در شهر های شمال غرب ایران از برند های ساخت اسرائیل که بصورت قاچاق از مبدا کردستان عراق و اذربایجان وارد شده استفاده می شود که علاوه بر عدم مجوز از وزارت بهداشت بخاطر مسائل امنیتی و خطراتی که ممکن است در ساخت این ایمپلنت و صادرات ان به ایران داشته باشد باید بیماران و پزشکان از ان مطلع باشند
نکته بعدی تجربه جراح است که روی دستمزد اثر دارد طبیعتا اگر کار بصورت تخصصی انجام شود دستمزد بالاتری خواهد داشت ما یک سری برند هایی که هم به نسبت ایمپلنت ارزان محسوب می شود و هم دوام مناسبی دارند توصیه می کنیم
از برند های کره ای اوستم ، مگاژن،ایمپلنتیوم از برند های اروپایی اس جی اس ساخت لیختن اشتاین،جی دنتال ساخت ایتالیا ،پی ای ساخت سوئد.
در میزان هزینه درمان کاشت ایمپلنت علل مختلفی تاثیر داردند ولی بطور کل میزان حجم استخوان موجود در موضع ترمیم یکی از فاکتورهای تاثیرگزار بر هزینه است چرا که کمبود استخوان نیازمند تزریق استخوان است. تعداد دندان ایمپلنت شده دیگر فاکتور تاثیر گزار است ودر نهایت نوع ایمپلنت نیز ازدیگر عوامل تاثیر گزار است بطوریکه بسته به برند ایمپلنت پیوندی هزینه متفاوت است. نوع روکش دندانی مورد استفاده جهت تاج ایمپلنت نیز در هزینه تاثیرگزار است. دربرخی موارد نیاز به جراحی های جانبی نیز وجود دارد بعنوان مثال درمشکلات سینوس ، جراحی سینوس باز و بسته نیز متداول است که هزینه مخصوص به خود را دارد.
علل فراوانی در موفقیت ایمپلنت موثر است. من جمله این که جنس ایمپلنت دندان با کیفیت باشد. متاسفانه کیفیت برخی از ایمپلنت های موجود در بازار پایین است که میتوان به ایمپلنت های چینی یا پاکستانی اشاره کرد. درست است که هزینه ایمپلنت دندان مطرح و متعلق به یک برند معتبر بیشتر است ولی براساس همین کیفیت عمر ایمپلنت دندان تضمین شده ودر موفقیت کاشت دندان موثرتر است. در برخی از موارد نیاز به ایمپلنت دندانهای جلویی است که علاوه بر کیفیت، زیبایی دندان نیز مطرح است. در دندانهای جلویی پس از انجام مراحل اولیه درمان ایمپلنت دندان روکش موقتی استفاده شده که پس از ساخت روکش نهایی، روکش دندان نهایی بر روی ایمپلنت قرار گرفته میشود.
ایمپلنت دندان و میزان موفقیت آن به میزان کیفیت استخوان فک بیمار نیز وابسته است. برای آن دسته از بیمارانی که استخوان فک ضعیف تر دارند نیاز به درمانهای پیوند استخوان نیز وجود دارد. این درمانها چند ماه قبل از درمان اصلی انجام گرفته ودر زمان ایمپلنت دندان جوش خوردن فیکسر به استخوان فک بخوبی صورت میگیرد. شکل ایمپلنت دندان بنحوی است که نیروهای فشاری را میتواند بخوبی به استخوان فک انتقال دهد بدون آنکه خود شکسته شود.
نحوه اتصال ایمپلنت به استخوان فک بسیار مهم است. زمان قرارگیری ایمپلنت درون فک بیمار باید دقت کرد ایمپلنت دندان حرکت اضافی نداشته باشد. هرگونه حرکت ایمپلنت دندان وعدم رعایت دقت دندانپزشک باعث شکست درمان ایمپلنت میشود. نکات فوق ورعایت آنها بویژه در ایمپلنت فوری بسیار مهم هستند.
ایمپلنت دندان هم نیازمند رعایت بهداشت و مراقبت های لازم است. حتی ایمپلت دندان را همانند دندانهای طبیعی جرم گیری میکنند. پلاک های ایجاد شده دراطراف ایمپلنت میتواند منشا بسیاری از بیماریها نظیر بیماری های پریودنتال شود. عدم رعایت بهداشت باعث کاهش عمر مفید ایمپلنت دندان میشود. جرم گیری ایمپلنت با قلم مخصوص جرم گیری ایمپلنت صورت میگیرد. جنس قلم جرم گیری در جرم گیری ایمپلنت با ایمپلنت دندان هم جنس است.
درمانهای ایمپلنت معمولا زمانبر است که البته با پیشرفت تکنولوژی واستفاده روشهای نوین درمانی ، دوره درمان ایمپلنت دندان کاهش پیدا کرده است. بطور معمول 6 هفته تا 6 ماه زمان برای درمان ایمپلنت دندان لازم است. البته زمانیکه بیماریهای جانبی نظیر پوکی استخوان وجود داشته باشد مدت زمان درمانی افزایش پیدا میکند. زیرا کیفیت پایین استخوان بایستی با پیوند استخوان ترمیم شود تا موفقیت درمان ایمپلنت دندان تضمین شود.
ایمپلنت دندان را میتوان در هر سنی انجام داد ولی بایستی توجه کرد فقدان یک دندان موجب باعث تمایل دندانهای مجاور به سمت دندان از دست رفته میشود. این امر باعث کاهش فضای لازم برای ایمپلنت میشود که دندانپزشک را وادار به استفاده از ایمپلنت با قطر کمتر مینماید. ایمپلنت با قطر کمتر تنش فشاری کمتری را تحمل مینماید که این امر بر عمر نهایی ایمپلنت دندان موثر است. بنابراین بهتر است پس از دست دادن یک دندان هر چه سریعتر به دندانپزشک مراجعه کرد ودرمان ایمپلنت دندان را انجام داد.
با جایگزاری ایمپلنت، درمان آن پایان نمی یابد وبایستی مراقبت لازم از ایمپلنت دندان انجام شود. رعایت بهداشت واستفاده از مسواک از نکات ابتدایی ولی موثر برای حفظ سلامت ایمپلنت است. پس از جراحی بیمار بهتر است بیمار غذایی نرم وسبک را تناول کند. بهیچوجه سیگار و مشروبات الکلی مصرف نکید. استفاده از دهانشویه و دداروهای تجویز شده نیز به بیمار توصیه میشود. با رعایت نکات فوق ماندگاری ایمپلنت را افزایش دهید واحتمال خونریزی پس از جراحی را بشدت کاهش دهید. بیمار بایستی در دوره های زمانی مشخص جهت معایته به کلینیک ایمپلنت مراجعه نماید.
اتصال تیتانیوم به استخوان برای اولین بار توسط Bothe درسال 1940 گزارش شد ودر سال 1960 مطالعات حیوانی برای ایمپلنت دندان صورت گرفت ودرسال 1965 برنمارک از قطعات تیتانیومی برای استخوان فک استفاده کرد. البته اکتشافات اخیر نشان میدهد جایگزین کردن دندانهای ازدست داده شده به دوره مایاها بر میگردد.
بتدریج ایمپلنت دندان وارد بازار شد. امروزه در کشور ما نیز انواع جراحی های ایمپلنت با مدرنترین روشها ارائه میشود. هزینه کاشت ایمپلنت در ایران بسیار کمتر از کشورهای دیگر است.
با افزایش سن و گسترش بی دندانی بـه علـت نيـاز بیشتر بـه استفاده ازپروتز متحرك و مـشكلات متعاقب آن، بیماران متقاضي بارگـذاري زود تـر ايمپلنـت دنـدانی هستند. بـا ايـن حـال هنـوز پـژوهشهـا بـراي بهبـود روشـهاي جراحـي و بهبـود شـرايط ايمپلنتها در جهت بارگـذاري زود هنگام و فوري در درصد بيشتري از بيماران ادامه دارد.
یکی از ملزومات جهت جراحی ایمپلنت دندان جوش خوردن پایه ی تیتانیومی با استخوان فک است که نیازمند زمان است. بااین وجود امروزه با روشهایی استخوان سازی تحریک شده که منجربه کاهش زمان جوش ودرمان شده است.
معاینه توسط دندانپزشک وبررسیهای پاراکلینیکی وتهیه رادیگرافی های اختصاصی
عمل جراحی ایمپلنت با بی حسی موضعی وبدون درد وکاشت ایمپلنت در استخوان فک وبرقراری پیوند بین ایمپلنت واستخوان ( این مرحله میتواند در اتاق عمل یا در مطب انجام شود.)
زمان لازم جهت جوش خوردن ایمپلنت درفک پایین حداقل سه ماه است وزمان برای فک بالا حداقل پنج ماه است. در صورت استفاده ازسینوس لیفت درفک بالا به مدت زمان لازم یک ماه افزوده میشود. فرایند کاشت نیازمند همکاری جراح فک و کلینیک ایمپلنت است.
میزان موفقیت ایمپلنت دندان بالای 97 درصد میباشد. کاشت ایمپلنت دندان باید در سنی باشد که رشد استخوان فک کامل شده باشد درغیر این صورت ممکن است طول ایمپلنت دندانی درآینده کوتاهتر ازحد معمول شود و تناسب کمتری با دبگر دندانها داشته باشد. در شرایطی که در استخوان فک کمبود استخوان باشد از جراحی پیوند استخوان استفاده میشود. سازگاری تیتانیوم با بدن ازمزایای این قطعه به حساب می آید. ایمپلنت دندان نوعی پیوند محسوب میشود که دربرخی از موارد ممکن است میزان موفقیت آن کم باشد. به عنوان مثال اگر پس از جراحی بلافاصله ضربه وارد شود ممکن است در اثر تحرک ایمپلنت قبل از جوش خوردن تیتانیم ایمپلنت ازموقعیت اصلی جابجا شده که منجر به شکست درمان شود. میزان موفقیت ایمپلنت به عوامل زیر بستگی دارد:
هزینه و قیمت ایمپلنت در این مرکز به برندی که استفاده می شود و هزینه های جانبی مثل پیوند استخوان ، روکش موقت و روکش زیرکونیوم وابسته است.قیمت برند ها به ترتیب نزولی از ایمپلنت گران تا ایمپلنت دندان ارزان در جدول پایین صفحه قابل مشاهده است.نحوه پرداخت هزینه بصورت نصف هزینه در مرحله جراحی و نصف دیگر در مرحله پروتز یعنی سه ماه بعد است.امکان ایمپلنت قسطی یعنی پرداخت قسطی در مدت 4 ماه نیز برای برخی از برند ها وجود دارد.
مرکز ایمپلنت جی دی مفتخر است که بیشترین تعداد برند های ایمپلنت در اختیار مراجعین محترم قرار می دهد مراکز ایمپلنت بسیار کمی در دنیا تنوع ایمپلنت در این وسعت دارند و در ایران به جرات می توان این مرکز را منحصر بفرد از نظر تعداد برند ایمپلنت می باشد.
برای روکش موقت هزینه معادل سیصد هزار تومان و در موارد پیوند استخوان یک ملیون تومان و سینوس لیفت(پیوند سینویس) یک ملیون و دویست به هزینه اضافه می شود در مورد روکش زیرکونیوم هم بسگی به برند دارد. باید توجه کنید که همه برند ها اباتمنت زیرکونیوم ندارند و حتما با مرکز در صورت در خواست قبل از قرار دادن باید اطلاع دهید. این هزینه ها شامل تخفیفات فصلی که در مورد برخی برند ها از طرف شرکت های سازنده ارائه شده نمی شود.
تفاوت برند ها به سابقه ساخت و کیفیت سطح ایمپلنت بستگی دارد امروزه بسیاری از ایمپلنت ها از نظر ظاهری شبیه هم هستند ولی کیفیت سطح ایمپلنت در طول عمر ایمپلنت و کاهش تحلیل استخوان که باعث از دست رفتن ایمپلنت در طولانی مدت میشود موثر است . البته وجود امکانات خاص مثل اباتمنت زیرکونیوم هم در قیمت موثر است.البته گه با قیمت های نا معمول ایمپلنت مواجه شدید باید در کیفیت ایمپلنت دندان شک کنین مثلا تبلیغات ایمپلنت که زیر یک ملیون باشد از این موارد است. یک لینک خبری در زیر است که خواندن ان خالی از لطف نیست.
ایمپلنت ها یک مرحله بعد از قرار گیری پیچ روی ایمپلنت داخل دهان قابل مشاهده است و اغلب در دندانهای خلفی استفاده می شود در ایمپلنت های دو مرحله، بعد از قرار گیری ایمپلنت با مخاط پوشانده می شود و بعد از ترمیم(اغلب 3 ماه) روی ایمپلنت دندان می شود تا قالبگیری شود.
چرا ایمپلنت به روش های دیگر جایگزینی دندان از دست رفته ترجیح داده می شود ؟ با از دست دادن دندانهای طبیعی استخوان فک دچار تحلیل می شود با قرار دادن ایمپلنت ار این وضعیت تا حد زیادی جلوگیری می شود . در مقایسه با روش های قدیمی ایمپلنت درمان راحت و با دوام محسوب می شود ودر صورت استفاده از ایمپلنت های استاندارد وطرح درمان مناسب با جراحی دقیق و رعایت بهداشت دهان می توان انتظار دوام مادام العمر داشت.
چرا قیمت انواع ایمپلنت متفاوت است ؟ مهمترین علت تفاوت در انواع برندها کیفیت سطح ایمپلنت ،تنوع قطعات پروتزی است.هر چه کیفیت سطح ایمپلنت مناسب باشد تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و نمایان شدن طوق ایمپلنت بصورت خط تیره بخصوص در نواحی زیبایی است و طول عمر ایمپلنت دندانی نیز با کیفیت مناسب سطح بالاتر می رود.هر چه میزان اتصال قطعات پروتزی به خود ایمپلنت مناسب باشد شل شدن پروتز در طول زمان کمتر خواهد بود.ایمپلنت های ارزان و با کیفیت پایین علی رغم موفقیت کوتاه مدت ، در طولانی مدت مشکل پیدا می کنند . برای هر فک در صورت بی دندانی کامل چند ایمپلنت توصیه می شود. اغلب برای پروزهای ثابت در هر فک حداقل 8 ایمپلنت توصیه می شود هرچند با افزایش تعداد ایمپلنت ماندگاری پروتز بیشتر می شود.در موارد پروتزهای متحرک 2 تا 4 ایمپلنت برای هر فک توصیه می شود. در چه شرایطی می توان پروتز ثابت و در چه شرایطی پروتز متحرک روی ایمپلنت دندان قرار داد ؟ اگر تحلیل استخوان در فک در حدی باشد که نتوان تعداد مناسب ایمپلنت بخصوص در نواحی خلفی قرار داد از پروتز های متحرک گیر شونده به ایمپلنت می توان استفاده کرد پروتز متحرک روی ایمپلنت چه مزیتی دارد ؟ در مواردیکه تحلیل استخوان فک شدید باشد از این روش استفاده می شود .قرار دادن 2 تا 4 ایمپلنت در هرفک گیر پروتز متحرک را بالاتر می برد و از لقی پروتز حین غذا خوردن جلوگیری می کند. باید به یاد داشته باشید این نوع پروتز متحرک بوده و باید در مواردی پروتز را خارج کرده و تمیز نمایید.
ایمپلنت فرو رونده (Endosteal) این روش رایج ترین نوع ایمپلنت دندان است که در آن کاشت به صورت یک پیچ یا استوانه در استخوان های فک قرار میگیرد. روی هر کاشت دندان می توان یک یا چند دندان را سوار کرد. برسازی درون‌کاشت دندانی (Subperiosteal) از قالبی فلزی ساخته شده است که به استخوان فک چسبیده و در زیر لثه قرار می گیرد تا بتواند دندان ساخته شده را نگه دارد. این نوع ایمپلنت دندانی برای بیمارانی استفاده می شود که نمی توانند از دندان های مصنوعی معمول استفاده کنند و یا کسانی که مشکل حداقل ارتفاع استخوان دارند.
مراحل لازم برای ایمپلنت دندان چیست؟ دندان پزشک و پریودنتیست شما با مشورت شما زمان و مکان ایمپلنت دندان را تعیین خواهند کرد. پریودنتیست شما برنامه درمان مورد نظر را با توجه به شرایط مطرح شده توسط شما برنامه ریزی خواهد کرد. جایگزین کردن یک دندان : اگر فقط یکی از دندان هایتان را از دست داده باشید، یک ایمپلنت دندان و یک تاج جایگزین خواهد شد. جایگزین کردن چندین دندان: اگر چند تا از دندان های خود را از دست داده اید ، تاج های ایمپلنت دندانی جایگزین خواهند شد. جایگزینی تمام دندان ها: اگر تمامی دندان های خود را از دست داده اید، پروتز کامل انجام می شود
مینی ایمپلنت چیست ؟ استفاده از مینی ایمپلنت ها در سال های گذشته از بحث برانگیز ترین مباحث و یکی از تحولات مهم در دنیای دندان پزشکی بوده است. مینی ایمپلنت ها شبیه کاشت های معمولی می باشند ولی با اندازه ای کوچکتر، معمولا با قطری کمتر از 3 میلی متر. از این نوع ایمپلنت دندان بیشتر زمانی استفاده می شود که پهنای استخوان مورد نظر برای ایمپلنت دندان با اندازه استاندارد، کافی نباشد. جاسازی مستقیم مینی ایمپلنت در لثه بدون ایجاد شکاف و خونریزی مراحل انجام ایمپلنت دندان را راحت تر می کند. مینی ایمپلنت ها را میتوان برای جایگزین کردن یک دندان یا چند دندان استفاده کرد و از آنجایی که درصد موفقیت بالایی در ایمپلنت دندان دارند، با استقبال زیادی روبرو هستند . یکی از مزایای اصلی استفاده از مینی ایمپلنت ها این است که پروتز نهایی خیلی زودتر از ایمپلنت های دندانی رایج روی آنها قرار میگیرد و اکثر بیماران در این روش معمولا می توانند بعد از چند ساعت اولین وعده غذایی را صرف کنند.
آیا مینی ایمپلنت راه حل موقت است ؟ کاربرد اصلی مینی ایمپلنت ها نگه داری موقت از تاج ها، بریج ها یا دندان های موقت، بعد از انجام کاشت دندان بود، تا زمانی که کاشت دندان با استخوان های فک جوش بخورد. ولی امروزه، استفاده ازمینی ایمپلنت ها در بازسازی دندان ها بسیار رواج یافته است. در حال حاضر از این نوع ایمپلنت هم برای نگه داری دندان های موقت استفاده می شود و هم دندان ها، بریج ها و تاج های دائمی. متخصصان معتقدند استفاده از مینی ایمپلنت ها سریع تر بوده و با درد کمتری همراه است. مزیت دیگری که این نوع ایمپلنت دندانی دارد، کم هزینه بودن آن در مقایسه با هزینه ایمپلنت دندانی با قطر استاندارد می باشد. البته از آنجایی که استفاده از این نوع ایمپلنت دندان مبحث جدیدی در دنیای دندان پزشکی می باشد، مخالفت هایی نیز برای استفاده از آنها وجود دارد.
زیمر یک کمپانی آمریکایی و یک برند ایمپلنت است این کمپانی از سال 1920 در تولیدات وسایل ارتوپدی فعال می باشد و توسط آقای جاستین زیمر پایه گذاری شده است از سال 1983 این شرکت در تولید ایمپلنت دندانی نیز فعالیت خود را آغاز کرد و از جمله شرکت های مطرح در برند ایمپلنت های دندانی می باشد. این شرکت در سال 2013 شرکت بایومد که تولید کننده ایمپلنت تری ای است خریداری کرد و با این کار سهم بیشتری از بازار امریکای شمالی را در دست گرفت دو نوع ایمپلنت سویس پلاس و اسکرونت از تولیدات این شرکت است و نوع جدید ترابکولار که لقب گرانترین برند ایمپلنت را به خاطر نوع طراحی و استفاده از آلیاژتانتالیم (عنصر 73 از جدول مندلیوف) بجای تیتانیوم را دارد این نوع از برند ایمپلنت قابلیت بار گذاری در 6 هفته به علت تسریع استخوان سازی را دارد. مرکز ایمپلنت جی دی به عنوان یکی از مراکز اصلی زیمر در ایران شناخته می شود و همکار شرکت پیشرو دندان نماینده انحصاری زیمر در ایران می باشد.
برند آسترا
آسترا از سال 1985 فعالیت در زمینه ایمپلنت دندانی را شروع کرد در سال 1991 میکروترد که باعث افزایش تماس استخوان و کاهش تحلیل استخوان می شود توسط این شرکت معرفی شد درسال 1990 هم سطح خاص برند ایمپلنت استرا بنام استئو اسپید که باعث تسریع در استخوان سازی می شود توسط این شرکت ارائه شد سیستم استرا بیشترین مقالات و تحقیقات علمی را دارا است و در بین تمام برند ایمپلنت ها کمترین میزان تحلیل استخوان گزارش شده است. این برند ایمپلنت جزء ایمپلنت های گران محسوب می شود این شرکت توسط شرکت دنس پلی امریکا خریداری شده است ولی هنوز با برند ایمپلنت استرا فعالیت دارد. مرکز ایمپلنت جی دی همکار شرکت استرا و نمایندگی این شرکت خسرو مدیسا طب در ایران است.برند ایمپلنت استرا برای نواحی زیبایی ایده ال است اگر از نظر هزینه و قیمت ایمپلنت مشکلی ندارید آسترا بهترین انتخاب برای نواحی زیبایی و خط لبخند است.
شرکت اشترومن یکی از پیشگامان صنعت ایمپلنت دندانی محسوب می شود در سال 1954 دکتر اشترومن این شرکت را در سوئیس تاسیس کرد این شرکت درسالهای اول بر روی الیاژ مورد استفاده در وسایل پزشکی متمرکز بود و بتدریج روی ایمپلمت های دندانی کار شد بطوریکه در دهه 80 و 90 میلادی به عنوان یکی از شرکت های اصلی تولید ایمپلنت دندان در دنیا بود این شرکت در توسعه و تحقیقات و نوع اوری به عنوان یکی از برند های مهم ایمپلنت دندان دنیا است که با وجود قیمت بالا سهم مناسبی در بازار اروپا و امریکای شمالی دارد معرفی برند ایمپلنت اس ال ای اکتیو این شرکت که باعث تسریع استخوان سازی و کاهش زمان ترمیم ایمپلنت به چهار تا شش هفته می شود یک گام اساسی در ایمپلنت های نسل جدید محسوب می شود. برند ایمپلنت های روکسوئید که در نواحی زیبایی استفاده می شود نیز از نوع اورری های اشترومن به حساب می اید. مرکز ایمپلنت جی دی مفتخر است که به عنوان همکار شرکت اشترومن و نماینده ان مهرارابن در شاخه ایران فعالیت دارد.
ایا سن بالا مانع قرار دادن ایمپلنت دندان می شود ؟ سن مانعی برای قرار دادن ایمپلنت نیست.اگر وضعیت سلامتی شخص در حدی باشد که بتوان دندان راخارج کرد می توان ایمپلنت هم قرار داد
آیا سیگار کشیدن مانع قرار دادن ایمپلنت می شود ؟ در افراد سیگاری هم می توان ایمپلنت قرار داد ولی این افراد باید بهداشت دهان مناسب داشته باشند. مطالعات نشان می دهد که افراد سیگاری می توانند کاندید قرار دادن ایمپلنت باشند هرچند میزان موفقیت کمتر از افراد غیر سیگاری است
آیا برای افرادی که دندان قروچه دارند می توان ایمپلنت دندان قرار داد ؟ در این افراد باید تا حد امکان درمان دندان قروچه با دارو درمانی و اسپلینت داخل دهتنی قبل از قرار دادن ایمپلنت دندان کنترل شود .در غیر اینصورت فشارهای زیادی که در اثر دندان قروچه به ایمپلنت وارد می شود باعث از دست رفتن زودهنگام ان می شود
من نیاز به ارتودنسی و قرار دادن ایمپلنت دندان دارم کدام یک ابتدا باید انجام شود ؟ درمان ارتودونسی به علت دستکاری فضای بی دندانی و روابط فکی باید ابتدا انجام شود و بعدا ایمپلنت قرار دهید.معمولا متخصص ارتودونسی در صورت ثبات فضای بی دندانی اجازه قرار دادن ایمپلنت را می دهد
مزیت ایمپلنت به قرار دادن پروتزهای ثابت معمول چیست ؟ با از دست دادن دندان استخوان فک دچار تحلیل می شود با قرار دادن ایمپلنت دندان میزان تحلیل استخوان کمتری شود.در روش های معمول برای جایگزینی یک یا دو دندان با پروتز ثابت دو دندان مجاور باید تراش داده شود در حالیکه در ایمپلنت دندانهای مجاور دست نخورده باقی می ماند.طول عمر ایمپلنت بسیار بیشتر از پروتز های ثابت می باشد.ایمپلنت دندانی نمای طبیعی تری نسبت به سایر روش های معمول پروتز دارد
آیا از ایمپلنت دندان می توان بصورت طبیعی برای جویدن استفاده کرد ؟ مدت کوتاهی (چند روز تا چند هفته) بعد از قرار دادن ایمپلنت و عادت کردن به ان می توان مانند وضعیت دندانهای طبیعی غذا را جوید
ماندگاری ایمپلنت چه میزان است ؟ عمر ایمپلنت بستگی به جراحی مناسب و پروتز مناسب و کیفیت ایمپلنت ، رعایت بهداشت توسط شخص دارد.شاید ایمپلنت ها از نظر ظاهری شبیه هم باشند ولی سطح ایمپلنتها متفاوت می باشند.شرکت های معتبر و مرکز ایمپلنت تحقیقات زیادی روی سطح ایمپلنت انجام می دهند و با معرفی سطح های مناسب که زمان پیوند را کاهش داده و میزان استحکام پیوند با استخوان را بالا می برد ایمپلنت های غیر استاندارد و ارزان با وجود شباهت به ایمپلنت های معروف دارند و شاید در کوتاه مدت موفقیت داشته باشند در طولانی مدت موفقیت پایین تری دارند.بنابراین توصیه می شود از ایمپلنت های شرکت های معتبر و مرکز ایمپلنت که سالها ارزیابی شده اند استفاده شود. سیگار ،بیماری قند و مصرف کورتون ممکن است روی ماندگاری ایمپلنت اثر داشته باشد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
